BIM Corner Guest, Author at Bim Corner https://bimcorner.com/pl/author/bim-corner-guest/ Everything you want to know about Building Information Modeling Tue, 14 May 2024 11:51:22 +0000 pl-PL hourly 1 https://wordpress.org/?v=6.3.1 https://bimcorner.com/wp-content/uploads/2019/04/LogoMakr_51K8J9-150x150.png BIM Corner Guest, Author at Bim Corner https://bimcorner.com/pl/author/bim-corner-guest/ 32 32 CDE w praktyce – jakich narzędzi używać i kiedy? https://bimcorner.com/pl/cde-w-praktyce-jakich-narzedzi-uzywac-i-kiedy/ https://bimcorner.com/pl/cde-w-praktyce-jakich-narzedzi-uzywac-i-kiedy/#respond Tue, 14 May 2024 11:51:19 +0000 https://bimcorner.com/?p=40280 Projekty budowlane zazwyczaj angażują szerokie grono wykonawców i podwykonawców, którzy komunikują się na wszystkich etapach projektu. Nieuchronnie proces ten generuje ogromną ilość danych, dlatego efektywne zarządzanie informacją jest kluczowe dla każdej firmy budowlanej. Celem CDE jest dostarczenie wszystkich istotnych danych z jednego “źródła prawdy”, ułatwiając bezproblemową wymianę informacji i wspierając ciągłą współpracę między wszystkimi zaangażowanymi […]

The post CDE w praktyce – jakich narzędzi używać i kiedy? appeared first on Bim Corner.

]]>

Projekty budowlane zazwyczaj angażują szerokie grono wykonawców i podwykonawców, którzy komunikują się na wszystkich etapach projektu. Nieuchronnie proces ten generuje ogromną ilość danych, dlatego efektywne zarządzanie informacją jest kluczowe dla każdej firmy budowlanej. Celem CDE jest dostarczenie wszystkich istotnych danych z jednego “źródła prawdy”, ułatwiając bezproblemową wymianę informacji i wspierając ciągłą współpracę między wszystkimi zaangażowanymi stronami. W tym artykule przedstawiam narzędzia, które mogą być używane jako CDE we wszystkich fazach cyklu życia budynku.

Ten artykuł jest wpisem gościnnym na blogu BIM Corner, napisanym przez Klaudię Jaskuła.

Spis treści

Definicja CDE

Zgodnie z normą ISO 19650 wymiana, udostępnianie i koordynowanie informacji w projektach budowlanych powinno zostać przeprowadzone przy pomocy Common Data Environment (CDE)., Ma to na celu spójną wymianę danych dla wszystkich organizacji zaangażowanych w projekcie. CDE jest zdefiniowane w normie jako ” źródło informacji dla dowolnego projektu lub aktywa uzgodnione w celu gromadzenia, zarządzania i rozpowszechniania każdego zbioru informacji w ramach zarządzanego procesu” [1]. CDE może oznaczać zarówno “narzędzie CDE”, jak i “proces CDE” [2]. “Narzędzie CDE” to repozytorium oparte na serwerze lub chmurze, które obsługuje proces CDE, zapewniając administrowanie bazą danych, śledzenie rewizji i podobne funkcje. Proces CDE organizuje przepływ informacji i zarządzanie nimi w całym cyklu życia obiektu budowlanego za pomocą czterech stanów kontenera informacji: pracy w toku (WIP), udostępniony, opublikowany lub zarchiwizowany. Więcej o przepływie pracy CDE przeczytasz tutaj, oraz o wymaganiach i funkcjach CDE tutaj.

Klasyfikacja CDE

Obecnie na rynku dostępnych jest wiele narzędzi i rozwiązań, które można używać jako CDE, począwszy od prostych repozytoriów opartych na chmurze, takich jak Google Drive czy Dropbox, a skończywszy na złożonych rozwiązaniach CDE od dostawców oprogramowania, takich jak Autodesk i Oracle. W mojej poprzedniej pracy [3] przeprowadziłam serię wywiadów i ankiet, aby dowiedzieć się, jakie są najpopularniejsze rozwiązania oraz jakie są ich mocne i słabe strony. Zaproponowałam również kompleksowy system oceny poziomu rozwoju platform CDE, jak pokazano poniżej.

System oceny rozwoju CDE, Klaudia Jaskuła, opublikowane w [3]

 

W systemie oceny połączono funkcje związane z koordynacją dokumentów i komunikacją w jedną kategorię związaną z zarządzaniem dokumentami. Integracja BIM jest odrębnym aspektem CDE, który jest oddzielony od funkcji zarządzania dokumentami i dlatego jest identyfikowany jako druga kategoria. Bezpieczeństwo ma zasadnicze znaczenie we współpracy cyfrowej i zostało włączone do ram jako trzecia kategoria rozwoju CDE. Ostatnia kategoria odnosi się do funkcjonalności podczas cyklu życia, które pozwalają na wykorzystanie CDE w różnych fazach cyklu życia obiektu. Cykl życia informacji w projektach budowlanych można podzielić na dwa etapy: dostarczanie informacji i użytkowanie informacji. Pierwszy z nich obejmuje dane od momentu zainicjowania projektu, poprzez fazę projektowania i budowy, czego efektem jest stworzenie PIM-ów (z ang. project information model – modeli informacji o projekcie). Ten drugi obejmuje dane z fazy eksploatacji i utrzymania (O&M, z ang. operation and maintenance) obiektu budowlanego, co prowadzi do opracowania AIM (z ang. asset information model – model informacji o obiekcie) [1]. Idealnie byłoby, gdyby rozwiązanie CDE umożliwiało śledzenie informacji w całym cyklu życia obiektu budowlanego, jednak w praktyce rzadko tak się dzieje.

Narzędzia CDE do projektowania i budowy

W zarządzaniu projektami budowlanymi wybór odpowiednich platform cyfrowych odgrywa kluczową rolę w usprawnianiu projektu i współpracy. Poniżej przedstawię porównanie najpopularniejszych rozwiązań CDE. Należy pamiętać, że lista nie pokrywa wszystkich dostępnych rozwiązań, a informacje o każdym narzędziu zostały zebrane poprzez serię wywiadów i ankiet, które były częścią moich badań doktoranckich i pokazują stan z połowy 2023 roku.

BIM 360

Wśród różnych dostępnych narzędzi, BIM 360 firmy Autodesk wyróżnia się jako szeroko stosowane rozwiązanie. Oferując bezpośrednią synchronizację z popularnym oprogramowaniem BIM, takim jak Revit i Navisworks, BIM 360 ułatwia współpracę w czasie rzeczywistym w ramach współdzielonych modeli BIM. Jednak pomimo jego zalet, niektórzy użytkownicy zgłaszali ograniczenia związane z BIM 360. Chociaż wyróżnia się w niektórych obszarach takich jak zarządzanie zapytaniami o informacje, brakuje mu śledzenia zmian statusu (status kodów), co wymaga ręcznego wprowadzania danych i potencjalnie prowadzi do problemów. W związku z tym alternatywy, takie jak Aconex lub Viewpoint, są często używane jako uzupełnienie tego narzędzia.

Aconex

Aconex opracowany przez Oracle oferuje zaawansowaną kontrolę wersji, niezmienność danych i unikalny model własności danych. Klasyfikacja status kodów i kontrola wersji usprawniają śledzenie informacji, chociaż pojawiają się obawy dotyczące wymiany danych z innymi narzędziami.

Viewpoint4Projects

Viewpoint4Projects, narzędzie firmy Trimble, również ma znaczącą obecność na rynku CDE. Chociaż postrzegany jako podstawowy i nieco przestarzały, doskonale sprawdza się w zarządzaniu dokumentami, szczególnie w przypadku rewizji i zatwierdzania, co czyni go preferowanym wyborem dla kontrolerów dokumentów, czy też kierowników projektów.

ProjectWise

ProjectWise firmy Bentley prezentuje zaawansowane funkcje zarządzania dokumentami zintegrowane z produktami Microsoft 365. Podczas gdy recenzje użytkowników podkreślają jego solidne funkcje, długi proces nauki i potencjalny powolny transfer danych są jego głównymi wadami.

Inne

Rzadziej wykorzystywane platformy, takie jak Deltek i Procore, oferują podobne funkcje zarządzania dokumentami i modelami BIM, ale mogą mieć problemy z kompatybilnością i stabilnością.

Pomimo dostępności specjalistycznych narzędzi CDE, wiele firm skłania się ku prostszym rozwiązaniom dostosowanym do istniejących procesów pracy. Powszechnie używane repozytoria plików w chmurze, takie jak Dropbox, Dysk Google i Microsoft SharePoint, oferują wygodne możliwości udostępniania danych, choć z kompromisami w zakresie bezpieczeństwa i interoperacyjności.

Porównanie platform CDE oceniających ich poziom rozwoju, Klaudia Jaskuła, opublikowane w [3]

Narzędzia do przekazania i użytkowania obiektu

Przechodząc od fazy projektowania i budowy do fazy eksploatacji i utrzymania (O&M) obiektu buowlanego, sposoby zarządzania informacją ulegają znaczącym zmianom. Podczas gdy systemy takie jak CDE odgrywają zasadniczą rolę we wcześniejszych fazach, narzędzia wykorzystywane do zarządzania fazami O&M, takie jak wspomagane komputerowo zarządzanie obiektem (CAFM) i skomputeryzowane systemy zarządzania obiektem (CMMS), oferują różne funkcje spełniające specjalne wymagania.

W przeciwieństwie do swoich odpowiedników w projektowaniu i budowie, systemy CAFM i CMMS są dostosowane do specyficznych potrzeb zarządzania zasobami w fazie O&M. Spostrzeżenia praktyków branżowych podkreślają mnogość źródeł informacji wykorzystywanych jednocześnie w tej fazie. Na przykład narzędzia takie jak Cylon i Concept Evolution mogą być wykorzystywane do obsługi funkcji systemu zarządzania budynkiem (BMS) i CAFM. Dodatkowo wspomniano o BIM 360 Ops firmy Autodesk, choć z zastrzeżeniami co do jego skuteczności w porównaniu z uznanymi narzędziami CAFM.

Ułatwienie płynnego przekazywania informacji między systemami projektowo-budowlanymi a systemami FM wymaga specjalistycznych narzędzi. Do tego celu służą platformy takie jak Springboard, gliderBIM i Autodesk BIM 360 Glue, oferujące możliwości gromadzenia danych i zarządzania nimi.

Springboard od eDocuments usprawnia gromadzenie danych, oferując funkcje automatyzacji i kompatybilność z różnymi formatami danych. Jednakże, jego integracja z CDE, takimi jak Aconex, pozostaje ograniczona.

GliderBIM, nowicjusz na rynku, może pochwalić się kompleksowymi możliwościami zarządzania informacjami w całym cyklu życia obiektu. Jego możliwości integracji z systemami CAFM, EDMS i BMS za pośrednictwem API są obiecujące, chociaż nadal brakuje praktycznych opinii użytkowników.

BIM 360 Glue firmy Autodesk ułatwia bezpośrednie przepływ informacji miedzy fazami projektowania/budowy oraz użytkowaniem, usprawniając proces oddania obiektu do użytku. Pomimo to niektórzy klienci nadal nie mają odpowiednich systemów CAFM, uciekając się do ręcznego gromadzenia danych, na przykład za pośrednictwem repozytoriów SharePoint.

Zasadniczo, podczas gdy CDE służą jako podstawowe narzędzia we wcześniejszych fazach, przejście do fazy użytkowania obiektu budowlanego wymaga przyjęcia specjalistycznych systemów dostosowanych do unikalnych wymagań zarządzania obiektami. Ponieważ branża nadal ewoluuje, integracja i interoperacyjność tych narzędzi będzie miała kluczowe znaczenie dla zapewnienia bezproblemowej wymiany informacji w całym cyklu życia obiektu budowlanego.

Wyzwania związane z wykorzystaniem CDE w praktyce

Chociaż najnowsze platformy CDE zapewniają bardzo zaawansowane funkcje, nadal nie są w stanie służyć jako pojedyncze źródło prawdy przez cały cykl życia obiektu budowlanego [4]. Do tej pory żadna platforma nie jest w stanie objąć pełnego zakresu funkcji wymaganych na różnych etapach cyklu życia. Co więcej, na każdym etapie firmy często korzystają z wielu narzędzi jednocześnie, aby zaspokoić swoje różnorodne potrzeby i preferencje.

Jednym z głównych wyzwań jest brak interoperacyjności między tymi narzędziami, spotęgowany faktem, że są one dostarczane przez różnych dostawców. Ta fragmentacja sprawia, że przesyłanie danych między narzędziami jest kłopotliwe, szczególnie w krytycznych fazach, takich jak przekazywanie danych w trakcie oddania obiektu do uzytku.

Przykłady różnych narzędzi CDE wykorzystywanych w różnych fazach cyklu życia budynku, Klaudia Jaskuła

Podczas gdy niektórzy wybierają podstawowe rozwiązania do przechowywania danych w chmurze, takie jak Dropbox lub SharePoint, nie są to kompletne rozwiązania CDE. Badania wykazały, że brakuje im podstawowych funkcjonalności i środków bezpieczeństwa wymaganych do współpracy opartej na BIM [5]. Jednak ich prostota i opłacalność sprawiają, że są one popularne wśród małych i średnich przedsiębiorstw zarządzających mniej złożonymi projektami.

Nawet bardziej wyrafinowane systemy, takie jak BIM 360 czy Aconex, choć częściowo spełniają kryteria CDE poziomu 3, nie zawsze spełniają wymagania we wszystkich czterech obszarach. Chociaż oferują one solidne funkcje zarządzania dokumentami i integrację z modelami BIM, mogą nie obsługiwać bezpośredniej edycji tych modeli. Podobnie współpracujące systemy BIM, takie jak Autodesk BIM 360, mogą nie spełniać standardów bezpieczeństwa BIM ze względu na zależność od dostawców usług w chmurze.

Osiągnięcie pełnego poziomu 3 CDE we wszystkich fazach cyklu życia pozostaje nieosiągalne w obecnym stanie rynku. Podczas gdy wiele producentów narzędzi twierdzi, że są zgodne z normami ISO 19650, żadne z nich nie funkcjonuje jako pojedyncze źródło prawdy przez cały cykl życia obiektu budowlanego. Stworzenie tak kompleksowego narzędzia jest niepraktyczne, co skłania dostawców oprogramowania do skupienia się na opracowywaniu zestawów narzędzi dostosowanych do określonych faz cyklu życia. Takie podejście wymaga jednak od firm inwestowania w wiele produktów z tego samego pakietu, co stwarza wyzwania w praktycznym wdrażaniu.

Zasadniczo, chociaż poczyniono postępy w rozwoju CDE, fragmentaryczny charakter branży budowlanej i zróżnicowane wymagania interesariuszy nadal stanowią wyzwanie w osiągnięciu bezproblemowego zarządzania informacjami w całym cyklu życia budynku. Wyzwania te zostały dostrzeżone przez nowych

Podsumowanie

Podsumowując, skuteczne zarządzanie informacjami ma kluczowe znaczenie dla powodzenia projektów budowlanych, biorąc pod uwagę ich złożoność i ilość danych generowanych w całym okresie ich użytkowania. Rozwiązania Common Data Environment (CDE) służą jako podstawa do zarządzania w realizacji projektów w oparciu o metodykę BIM. W artykule przeanalizowano narzędzia wykorzystywane obecnie jako CDE oraz ich praktyczne zastosowanie, rzucając światło na ich wady i zalety.

Dojrzałość CDE można podzielić na trzy poziomy, biorąc pod uwagę takie aspekty, jak zarządzanie dokumentami, integracja BIM, bezpieczeństwo i funkcjonalność w cyklu życia. Podczas gdy podstawowe repozytoria w chmurze, takie jak Dropbox, są klasyfikowane jako CDE poziomu 1, bardziej zaawansowane narzędzia, takie jak Viewpoint, Asite, Procore, Deltek lub ProjectWise, należą do poziomu 2, oferując ulepszoną integrację BIM wraz z funkcjami zarządzania dokumentami. Platformy takie jak BIM 360 firmy Autodesk lub BIMcollab zapewniają integrację BIM na poziomie 3, co jest szczególnie preferowane w przypadku współpracy BIM w czasie rzeczywistym w środowiskach multidyscyplinarnych. Mogą jednak nie wyróżniać się funkcjami zarządzania dokumentami, tak jak na przykład Aconex czy Viewpoint. Prowadzi to do równoczesnego stosowania wielu narzędzi w projektach budowlanych, aby sprostać różnorodnym wymaganiom użytkowników.

Ten artykuł jest wpisem gościnnym na blogu BIM Corner, napisanym przez Klaudię Jaskuła.

Bibliografia

1. BSI (2021) Organisation and digitization of information about buildings and civil engineering works, including building information modeling (BIM). Information management using building information modeling. Part 1: Concepts and principles. British Standards Institution

2. BIM Dictionary (2020) Common Data Environment (CDE). https://bimdictionary.com/en/common-data-environment/2. Accessed 12 Dec 2022

3. Jaskula K, Papadonikolaki E, Rovas D (2023) Comparison of current common data environment tools in the construction industry. Proc Eur Conf Comput Constr. https://doi.org/10.35490/EC3.2023.315 

4. Jaskula K, Kifokeris D, Papadonikolaki E, Rovas D (2024) Common data environments in construction: state-of-the-art and challenges for practical implementation. CI. https://doi.org/10.1108/CI-04-2023-0088

5. Das M, Tao X, Cheng JCP (2021) BIM security: A critical review and recommendations using encryption strategy and blockchain. Autom Constr. https://doi.org/10.1016/j.autcon.2021.103682

Klaudia Jaskuła
Klaudia JaskułaAutorka artykułu
Czytaj więcej
Klaudia Jaskuła jest doktorantką w Bartlett School of Sustainable Construction na UCL oraz w projekcie H2020 Innovative Training Networks (ITN) "Cloud-based Building Information Modelling (CBIM)". Jej badania doktoranckie dotyczą BIM w chmurze z obsługą blockchain w celu śledzenia pochodzenia danych cyklu życia. Jej badanie skupiają się na tym, w jaki sposób blockchain może usprawnić przepływy pracy związane z zarządzaniem informacjami w oparciu o Common Data Environments podczas całego cyklu życia obiektu budowlanego. Wcześniej Klaudia ukończyła studia licencjackie na kierunku architektura na Politechnice Warszawskiej oraz studia magisterskie na kierunku architektura na Uniwersytecie Technicznym w Monachium (TUM). Jej praca magisterska na TUM koncentrowała się na wdrażaniu BIM we wczesnych fazach projektowania.

The post CDE w praktyce – jakich narzędzi używać i kiedy? appeared first on Bim Corner.

]]>
https://bimcorner.com/pl/cde-w-praktyce-jakich-narzedzi-uzywac-i-kiedy/feed/ 0
Walidacja modelu jako kluczowy krok w procesie BIM https://bimcorner.com/pl/walidacja-modelu-jako-kluczowy-krok-w-procesie-bim/ https://bimcorner.com/pl/walidacja-modelu-jako-kluczowy-krok-w-procesie-bim/#respond Sat, 24 Feb 2024 18:08:12 +0000 https://bimcorner.com/?p=39600 Przyjęcie metodyki BIM staje się nieuniknione zarówno ze względu na kwestie legislacyjne, jak i ze względu na szereg korzyści związanych z przepływem pracy. Z legislacyjnego punktu widzenia w wielu krajach europejskich obowiązek wykorzystania BIM jest wprowadzony, w innych natomiast dopiero zaczyna się nad tym pracę. Z technicznego punktu widzenia wybór metodyki BIM służy (i pomaga) […]

The post Walidacja modelu jako kluczowy krok w procesie BIM appeared first on Bim Corner.

]]>

Przyjęcie metodyki BIM staje się nieuniknione zarówno ze względu na kwestie legislacyjne, jak i ze względu na szereg korzyści związanych z przepływem pracy.
Z legislacyjnego punktu widzenia w wielu krajach europejskich obowiązek wykorzystania BIM jest wprowadzony, w innych natomiast dopiero zaczyna się nad tym pracę.
Z technicznego punktu widzenia wybór metodyki BIM służy (i pomaga) w koordynacji wszystkich interesariuszy tworzących multidyscyplinarny zespół projektowy, w udostępnianiu plików oraz w kontroli jakości modeli BIM.

Stosowanie metodyki BIM jest również korzystne na etapie eksploatacji i konserwacji obiektu trwałego: wybiegający w przyszłość inwestor upewni się, że otrzyma z modeli wszystkie przydatne informacje potrzebne do ustalenia środków zarządzania obiektem po oddaniu obiektu budowlangeo do użytku .
Z tego też powodu wartość obiektu budowlangeo zależy od jakości informacji o tym obiekcie.
W artykule zobaczymy, jak skutecznie przeprowadzić zautomatyzowane sprawdzanie modeli za pomocą metodyki BIM.

Ten artykuł jest wpisem gościnnym na blogu BIM Corner, napisanym przez, Paola Bronzo.

Spis treści

1. Walidacja modeli IFC

1.1 Kontrole modeli BIM

Jednym z najważniejszych kroków w procesie BIM jest walidacja modelu. Działanie to obejmuje wszystkie niezbędne kontrole mające na celu poprawę jakości, bezpieczeństwa i efektywności projektu budowlanego:

  • Wykrywanie kolizji: weryfikacja braku ‘twardych’ i ‘miękkich’ kolizji geometrycznych
  • Zgodność informacji dla projektu: sprawdzenie, czy model jest zgodny z wytycznymi i wymaganiami inwestora oraz projektu
  • Zgodność z przepisami: weryfikacja, czy projekt jest zgodny z odpowiednimi przepisami i normami budowlanymi, w tym z przepisami dotyczącymi dostępności, bezpieczeństwa przeciwpożarowego i ochrony środowiska.

Tę ostatnią kontrolę, lepiej znaną jako sprawdzanie zgodności z normą, można przeprowadzić wyłącznie poprzez następujące działania:

  • Przyjęcie oprogramowania do sprawdzania modeli
  • Znajomość normy referencyjnej lub wymagań projektu
  • Identyfikacja kontroli które można sparametryzować
  • Modelowanie 3D według ściśle określonych wytycznych

Wśród programów pomagających w osiągnięciu zautomatyzowanego sprawdzania modeli BIM znajduje się Solibri Office. Solibri proponuje zestaw reguł kontrolnych, które – jeśli zostaną wcześniej skonfigurowane – pozwolą sprawdzić, czy model jest zgodny z określonymi przepisami.

Mamy świadomość, że cały proces projektowania rządzi się skomplikowanym zbiorem przepisów, tj. analizą dostępności, przepisami przeciwpożarowymi, barierami architektonicznymi, prawem budowlanym itp. Aby przepisy te mogły zostać zastosowane w modelu BIM, należy je przełożyć na dane parametryczne przy użyciu odpowiednich narzędzi, takich jak Solibri Office.

Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej na temat różnych rodzajów sprawdzania modeli, przeczytaj ten artykuł.

A teraz, zobaczmy na praktyczny przykład!

1.2 Przykład sprawdzania norm (Code Checking)

Weźmy przykład standardów CONI (Włoskiego Narodowego Komitetu Olimpijskiego) dla obiektów sportowych: dokument w formacie PDF został przeanalizowany w celu zidentyfikowania rozdziałów zawierających wymierne i możliwe do oceny weryfikacje.

Dlatego też w tej operacji „przełożenia wymagań z podstawowych na obliczeniowe” prawie zawsze pomija się akapity dotyczące terminów i definicji.

Po zidentyfikowaniu weryfikacji o największym znaczeniu dla obiektu sportowego wykonano ich studium wykonalności mające na celu ocenę ich bezpośredniego zastosowania w Solibri (poprzez reguły parametryczne już obecne w bibliotece Solibri) lub wykorzystania oprogramowania API do tworzenia reguł „szytych na miarę” .

Produkt końcowy nazywany jest zestawem reguł (patrz ilustracja poniżej) i stanowi agregację wszystkich reguł Solibri przydatnych w kontrolach wymaganych przepisami CONI.

Rysunek 1 – Przykład zestawu zasad dotyczących przepisów CONI (Włoskiego Narodowego Komitetu Olimpijskiego) dotyczących obiektów sportowych

 

Zestaw reguł ma strukturę „drzewa”, która odzwierciedla podział „rozdziałów” przywoływanych przepisów, dzięki czemu każdy użytkownik lub osoba kontrolująca może ‘nawigować’ po kontrolach, które należy przeprowadzić w modelu BIM.

Rozważmy rozdział 3 CONI dotyczący minimalnego wyposażenia budynku sportowego: budynek musi koniecznie zawierać kilka pomieszczeń, aby nadawał się do prowadzenia zajęć sportowych, w których będąone organizowane: tj. szatnie, pomieszczenie pierwszej pomocy, przechowywanie sprzętu sportowego itp. Mówiąc w języku BIM, weryfikacja ta polega na zastosowaniu 3 zasad:

  • jedna dotycząca obecności IfcSpaces
  • jedna dotycząca właściwego używania ich nazewnictwa (Name)
  • jedna w celu sprawdzenia, czy zachowana jest minimalna (lub maksymalna) powierzchnia każdego pokoju
Rysunek 2 – Ta zasada sprawdza, czy powierzchnia szatni mieści się w ustalonych granicach

 

Innym przykładem sprawdzania norm, który można wdrożyć zgodnie z zasadami obecnymi w Solibri, jest ten odnoszący się do strefy parkowania, który objęty jest rozdziałem 6.3 CONI dotyczącym parkingów.

Miejsca parkingowe przeznaczone dla osób niepełnosprawnych muszą być zapewnione w następującej proporcji: na każde pięćdziesiąt miejsc parkingowych w części ogólnodostępnej i prywatnej dla sportowców musi przypadać co najmniej jedno dostępne miejsce parkingowe dla osób niepełnosprawnych.

Rysunek 3 – Ta reguła sprawdza względne ilości komponentów w określonej lokalizacji. W tym przypadku sprawdza, czy na każde pięćdziesiąt miejsc parkingowych w obszarze publicznym przypada co najmniej jedno dostępne miejsce parkingowe dla osób niepełnosprawnych

 

Wśród różnych zaleceń znajdujących się w przepisach CONI znajdują się również te odnoszące się do minimalnej wysokości (rozdział 7.6 – wolne wysokości). Dla wybranego budynku, gdyż jest to przestrzeń wewnętrzna o powierzchni większej niż 250 m2, reguła sprawdza, czy minimalna wysokość wynosi 7 metrów, zdefiniowana jako minimalna odległość wykładziny podłogowej (lub dolnego poziomu przestrzeni) od dachu (lub dolny poziom belki). Wynik sprawdzenia był pozytywny (jak widać na obrazku poniżej): tekst „ok” obok nazwy reguły wskazuje, że przeszła ona kontrolę dla tego konkretnego żądania.

Rysunek 4 – Ta reguła sprawdza odległość komponentów między sobą.

 

Wreszcie, analiza dostępności jest również uważana za przykład zgodności z normą: w rzeczywistości ważne jest zapewnienie, że projekt jest zgodny ze standardami dostępności, takimi jak odpowiednia przestrzeń do poruszania się wózka inwalidzkiego i właściwe rozmieszczenie poręczy.

Rysunek 5 – Ta zasada sprawdza, czy w toaletach jest wystarczająca ilość wolnej powierzchni.

 

Bardzo ważna uwaga! Aby wszystkie powyższe kontrole mogły zostać zastosowane, należy opracować model parametryczny wraz z atrybutami alfanumerycznymi niezbędnymi do oceny jego zgodności z normami i przepisami. Weryfikacja poziomu zapotrzebowania na informacje obiektów, w oparciu o konkretne zastosowania BIM, poprzedza wszelkie działania związane ze sprawdzaniem norm.

2. Nowy standard w uzupełnieniu do IFC

Czy jest coś, co definiuje sposób i rodzaj informacji wymienianych w procesie openBIM? Nie mam na myśli BEP, ale format, który jest bezpośrednio odczytywany przez komputer i dlatego znacząco upraszcza i ułatwia proces walidacji informacji. Dowiedzmy się razem!

Jesteśmy przyzwyczajeni do znajdowania wymagań projektowych w licznych arkuszach Excela, które zawierają wszystkie właściwości, podzielone na zestawy, wszystkich obiektów IFC będących w modelu BIM. Jest to powszechny sposób strukturyzacji danych, ale nie jest standardem w przepływie pracy BIM. IDS to standardowy sposób określania wymagań projektu. Poniżej wyjaśniam o co chodzi.

2.1. Czym jest format IDS?

Z angielskiego Information Delivery Specification (IDS) to standard będący w opracowaniu przez organizację buildingSMART w celu zdefiniowania wymagań informacyjnych w sposób łatwy do odczytania przez ludzi i zinterpretowania przez komputery. Jest to standard używany do określenia poziomu potrzeb informacyjnych i ułatwienia współdziałania różnych programów i systemów stosowanych w branży budowlanej poprzez zdefiniowanie wspólnych formatów danych i protokołów. IDS to rozwiązanie zapewniające przewidywalne i niezawodne przepływy pracy wymiany danych, które zapewnia walidację IFC wszystkim narzędziom/programom wykonującym automatyczne analizy.

Rysunek 6 – Schemat mechanizmu walidacji

 

Więcej informacji na temat IDS można znaleźć na stronie buildingSMART-IDS.

2.2. Jak utworzyć plik IDS?

IDS to format XML do odczytu maszynowego, który pozwala użytkownikom sprawdzić dokładność modeli BIM i zapewnić zgodność z wymogami dotyczącymi informacji o projekcie.

Rysunek 7 – Przykład pliku XML IDS wyeksportowanego z Plannerly

Obecnie istnieje kilka narzędzi, które pozwalają na utworzenie IDS, niektóre są bardzo intuicyjne, inne mniej, ale w każdym przypadku udaje im się wyeksportować wymagania do otwartego formatu IDS, dzięki czemu może być używany przez obsługujące je narzędzia do walidacji. Oto lista narzędzi do tworzenia IDS, które znam:

  • Plannerly
  • Cobuilder Link
  • BIM.works
  • usBIM.IDSeditor
  • IDS Editor
  • IDS Converter by Carlos Dias
  • BIMQ
Rysunek 8 – Eksportowanie specyfikacji BIM ISD XML, https://plannerly.com/ids-xml-how-to/

 

Skorzystaj z tej strony, aby dowiedzieć się, które narzędzia programowe obsługują jakie standardy i usługi openBIM buildingSMART-software.

3. Weryfikacja modeli BIM z IDS w Solibri

Teraz już wiesz, czym są kontrole reguł i czym jest IDS. Zbierzmy tę wiedzę i zobaczmy, jak możemy ją wykorzystać w praktyce.

Oprócz kilku narzędzi do tworzenia IDS, istnieją inne, które są w stanie porównać specyfikacje pliku IDS z informacjami zawartymi w jednym lub większej liczbie IFC. Solibri Office od wersji 9.13.6 umożliwia weryfikację modeli BIM z wykorzystaniem IDS.

3.1. Jak działa reguła walidacji IDS?

Dzięki tej nowej regule (ID reguły: SOL/244/1.0) możesz mieć pewność, że model zawiera wszystkie informacje zgodnie z wymaganiami określonego pliku IDS.

Figure 9 - Przepływ pracy Solibri

Koordynator BIM (lub jakikolwiek inny pracownik mający za zadanie sprawdzanie modeli BIM) nie będzie już musiał przygotowywać szablonu Excel do załadowania do Solibri Rule, ale będzie musiał po prostu załadować plik IDS projektu lub przeciągnąć i upuścić go do widok reguł, aby uzyskać podgląd parametrów i klas IFC, które zostaną przesłane do sprawdzenia. Po załadowaniu pliku IDS można przeprowadzić kontrolę i przeanalizować wyniki.

Na przykład w dokumencie IDS można wyrazić następujące wymagania:

  • wszystkie elementy IFCDoor
  • musi mieć właściwość „Ognioodporność” (“Fire Rating” property)
  • w zestawie właściwości “ArchiCADProperties” (PropertySet)
  • dopuszczalne wartości tej właściwości to EI30, EI60, EI90, EI120.
Rysunek 10 - Wybór pliku IDS w regule Solibri

3.2. Analizowanie wyników reguł

Reguła tworzy zadanie (issue) dla każdego sprawdzanego komponentu, który nie spełnia specyfikacji w pliku IDS.

Jednostki połączonego modelu mogą mieć kluczowe znaczenie z kilku powodów:

  • brak zestawu właściwości PropertySet (kontenera właściwości)
  • poprawny Pset, ale brak wymaganej właściwości
  • Pset i właściwość są obecne i prawidłowe, ale wartość właściwości (property value) jest niedozwolona.

W poniższym przykładzie widać, że IfcDoor mają wymaganą właściwość (Fire Rating) i wymagany zestaw właściwości (ArchiCADProperties), ale wartość właściwości to ‘null’. W rzeczywistości w wynikach pojawia się kategoria „Nieprawidłowa wartość”, w której zgrupowane są wszystkie drzwi, których wartość nie pasuje do żadnej z tych wymienionych w pliku IDS.

Z tego powodu stworzono numery, które następnie można wyeksportować i wysłać do specjalisty, który dokona zmiany.

Rysunek 11 – Nieprawidłowa wartość danych dla drzwi w stosunku do wymagań IDS

Ten mały przykład pokazuje, że ważne jest, aby zautomatyzowane przepływy pracy i skrypty otrzymywały informacje w sposób umożliwiający ich automatyczne przetworzenie: jest to główny cel IDS.

Podsumowując, jedną z ogromnych zalet stosowania formatu IDS jest uproszczenie i ułatwienie procesu walidacji informacji, eliminacja błędów ludzkich, skrócenie czasu walidacji oraz zapewnienie przejrzystości i bezpieczeństwa wymiany informacji pomiędzy stronami.

4. Patrząc w przyszłość

W obliczu rosnącej ilości i złożoności informacji wytwarzanych w modelach BIM wzrasta potrzeba, aby zleceniodawcy i właściciele aktywów korzystali z ustrukturyzowanego, powtarzalnego i zautomatyzowanego procesu walidacji, aby zapewnić jakość modelu i wyodrębnianie danych, na których mogą polegać z biegiem czasu.

Automatyczna weryfikacja zgodności poziomu niezbędnej informacji jest także punktem zwrotnym dla administracji publicznej w zakresie procesów uzyskiwania pozwoleń na budowę w oparciu o BIM: wprowadzenie nowych technologii umożliwi analizę modeli BIM, odczytanie formatów OpenBIM i umożliwi przeprowadzanie zautomatyzowanego sprawdzania przepisów budowlanych.

Bibliografia

  • Artykuł: “La validazione BIM per le infrastrutture sportive” URL: https://www.ingenio-web.it/articoli/la-validazione-bim-per-le-infrastrutture-sportive/
  • Strona Plannerly – URL: https://plannerly.com/ids-xml-how-to/
  • Strona Help Solibri – URL: https://help.solibri.com/hc/en-us/articles/19053798036375-244-IDS-Validation
  • Artykuł Solibri – URL: https://www.solibri.com/news/unveiling-the-power-of-bim-clash-detection-for-optimal-project-outcomes
  • Strona Solibri – URL: https://www.solibri.com/intelligent-model-checking
  • buildingSMART – URL: https://technical.buildingsmart.org/projects/information-delivery-specification-ids/
  • buildingSMART – URL: https://www.buildingsmart.org/what-is-information-delivery-specification-ids/
  • Buildings Transformation – URL: https://www.buildingtransformations.org/submissions/automated-checking-of-code-compliance-in-solibri
Paola Bronzo
Paola BronzoAutorka wpisu
Czytaj więcej
Paola pracuje jako specjalista techniczny i koordynator BIM w Harpaceas w Mediolanie (Włochy). Studiowała na Wydziale Architektury „La Sapienza” w Rzymie, a w ramach programu Erasmus spędziła rok w Paryżu. Po ukończeniu studiów rozpoczęła pracę w firmach zajmujących się projektowaniem architektonicznym, następnie zdobyła II stopień specjalizacji Master BIM (metody, modele i zastosowania) na Politecnico di Milano. Dzięki temu kursowi zaczęła się jej pasja metodyką BIM i technologiami związanymi z modelowaniem informacji o obiekcie budowlanym. Rozpoczynając pracę w Harpaceas, kontynuuje swoją pasję do BIM i cyfryzacji procesów biznesowych. Od 2017 roku jest specjalistką od kontroli modeli BIM pod kątem zapewnienia jakości, analizy i zgodności ze standardami. Posiada również certyfikat Solibri Trainer wydany przez Solibri, Inc. oraz brała udział w kursie BBC. Paola lubi pracować w grupach i dzielić się wiedzą. Uważa, że jest to podstawa konstruktywnej i wspólnej pracy.

The post Walidacja modelu jako kluczowy krok w procesie BIM appeared first on Bim Corner.

]]>
https://bimcorner.com/pl/walidacja-modelu-jako-kluczowy-krok-w-procesie-bim/feed/ 0
BIM dla wszystkich https://bimcorner.com/pl/bim-dla-wszystkich/ https://bimcorner.com/pl/bim-dla-wszystkich/#respond Mon, 22 Jan 2024 11:42:45 +0000 https://bimcorner.com/?p=38820 W tym artykule skupimy się na prostszym wyjaśnieniu BIMu. Poruszam temat, jak uprościć BIM, aby stał się popularnym narzędziem wykorzystywanym przez prywatnych inwestorów, małe firmy architektoniczne, bądź duże korporacje. Podkreślam słabe strony w zrozumieniu BIMu oraz przytaczam przykład Wirtualnego Placu Budowy jako innego sposobu interpretacji BIMu. Ten artykuł jest wpisem gościnnym na blogu BIM Corner, […]

The post BIM dla wszystkich appeared first on Bim Corner.

]]>

W tym artykule skupimy się na prostszym wyjaśnieniu BIMu. Poruszam temat, jak uprościć BIM, aby stał się popularnym narzędziem wykorzystywanym przez prywatnych inwestorów, małe firmy architektoniczne, bądź duże korporacje. Podkreślam słabe strony w zrozumieniu BIMu oraz przytaczam przykład Wirtualnego Placu Budowy jako innego sposobu interpretacji BIMu.

Ten artykuł jest wpisem gościnnym na blogu BIM Corner, napisanym przez Magdalenę Niemiec.

Spis treści

Jak postrzegany jest BIM przez społeczeństwo?

Czy zastanawialiście się kiedyś, jak wytłumaczyć komuś z rodziny, co to jest BIM? Jak nasi najbliżsi mogą zrozumieć to, czym się zajmujemy? A może temat BIMu jest tak obszerny, że aż ciężko objąć go wyobraźnią? Choć profesjonaliści znają tę metodologię doskonale, warto przyjrzeć się, jak BIM jest postrzegany przez osoby zewnętrzne.

“Co według Ciebie znaczy BIM?” – w ankiecie przeprowadzonej wśród znajomych i przyjaciół z branży budowlanej, odpowiedzi wahały się od kręcenia modelem 3D, po Revit (w gronie architektów), sprawdzanie kolizji, a nawet “cyfrowe bliźniaki”. Niewielka część osób wskazała automatyzację i dane. Wyniki pokazały, że choć pojęcia krążą wokół głównego celu BIM, nie zawsze są one precyzyjnie definiowane. Odpowiedzi skłoniły mnie do refleksji na temat tego, jak społeczeństwo postrzega BIM, i dlaczego tak ciężko jest zwizualizować sobie pojęcie BIMu.

Z punktu widzenia architekta, często staram się dotrzeć do klienta w sposób obrazkowy. Za pomocą szkiców, wizualizacji czy animacji, zastanawiam się, jak w najprostszy sposób wytłumaczyć myśl, czy też pojęcie abstrakcyjne. Dążę do tego, aby stworzyć w głowach coś, co będzie namacalne, realne, lub coś, co będzie miało formę, bryłę.

W artykule ”Wszystko, co musisz wiedzieć o podstawach technologii BIM” Konrada Fugasa – Eksperta BIM Corner, dowiecie się, co to jest BIM w dokładnym znaczeniu. Między innymi BIM składa się z wielu elementów oraz posiada trzy rozwinięcia: Building Information Modeling, Building Information Model oraz Building Information Management. Potrójne znaczenie, które dodatkowo powiązane jest abstrakcyjnym pojęciem „informacja”, zniechęca odbiorcę na samym początku. Brak konkretów oraz szybkiego skojarzenia z finalnym celem sprawia, że nie jesteśmy zainteresowani tematem, a w konsekwencji nie zagłębiamy się w niego.

Korzyści z uproszczenia BIM

Ta zaawansowana metoda projektowania i zarządzania informacjami w budownictwie ma wiele zalet. Jednak jej złożoność często stanowi wyzwanie dla osób spoza branży. Uproszczenie i powszechne stosowanie BIM przynosi istotne korzyści:

  1. Zwiększenie zrozumienia projektu: Uproszczony BIM ułatwia inwestorom, właścicielom budynków i użytkownikom końcowym lepsze zrozumienie planów i wizualizacji projektów budowlanych. Pomaga to w precyzyjnym kontrolowaniu przebiegu budowy oraz usprawnia komunikację i decyzje na linii INWESTOR – ARCHITEKT – KIEROWNIK BUDOWY.
  2. Ułatwienie współpracy: BIM w uproszczonej formie umożliwia lepszą współpracę między różnymi stronami zaangażowanymi w proces budowlany, w tym między architektami, inżynierami, wykonawcami i klientami. To zwiększa zrozumienie i transparentność procesu, co wpływa na oszczędność czasu, minimalizację błędów i związanych z nimi kosztów.
  3. Poprawa procesu podejmowania decyzji: Klienci i użytkownicy, którzy lepiej rozumieją projekt dzięki uproszczonemu BIM, mogą aktywniej uczestniczyć w procesie decyzyjnym. To z kolei prowadzi do bardziej przemyślanych decyzji i większego zadowolenia z finalnego produktu.
  4. Dostępność dla małych firm i projektów: Uproszczenie BIM może sprawić, że technologia ta stanie się bardziej dostępna dla mniejszych firm i projektów, które nie dysponują zasobami wymaganymi do obsługi bardziej złożonych systemów BIM.
  5. Edukacja i zaangażowanie: Uproszczenie BIM może również pomóc w edukowaniu społeczeństwa na temat nowoczesnych technologii w budownictwie. To zwiększa świadomość na temat zrównoważonego budownictwa, efektywności energetycznej i innych ważnych aspektów nowoczesnego budownictwa.
  6. Poprawa bezpieczeństwa i efektywności: Uproszczony BIM może pomóc w lepszym planowaniu i zarządzaniu budową, co przekłada się na zwiększenie bezpieczeństwa i efektywności na placu budowy.

To wszystko prowadzi do oszczędności czasu, minimalizacji kosztów budowy, pełniejszej kieszeni inwestorów i ich zadowolenia!

Przykład z życia:
Często nie dostrzega się, jak wielkie korzyści może przynieść BIM.

Inwestor zbudował pensjonat z 12 pokojami. Na planach wszystko, mieściło się bez problemu. Dopiero na budowie, po wylaniu fundamentów, okazało się, że ktoś popełnił błąd w wymiarowaniu i w rzeczywistości brakuje miejsca na 2 pokoje na każdym piętrze. W rezultacie, zamiast 6 dwuosobowych pokoi, powstały tylko 3, co spowodowało znaczne straty rocznych zysków. Pytanie brzmi: Ile byś dał, by uniknąć prostego ludzkiego błędu, a który tak bardzo wpływa na wartość rynkową nieruchomości?

Innym przykładem jest sytuacja, gdy na planie widać, że kanapa i stół jadalniany mieszczą się bez problemu, ale po wprowadzeniu okazuje się, że takie ustawienie nie jest możliwe. Jak bardzo ważna jest dla Ciebie przestrzeń, którą zamierzasz finansować przez 20 lat i w której zamierzasz żyć?

Ostatnie pytanie: Ile zdrowia, dodatkowego stresu i pieniędzy kosztowały Cię usterki na budowie, takie jak złe wymiarowanie czy opóźnienia związane z kolizjami branżowymi?

Pamiętajmy również, że budowy ciągną się latami i uproszczenie definicji BIM jest kluczowe do zwiększenia jego zrozumienia i akceptacji w społeczeństwie. Zamiast skupiać się na złożonych aspektach technicznych, proponuję, żeby BIM wyjaśnić jako wirtualny plac budowy, który łączy wszelkie informacje o projekcie. Finalnie w procesie projektowania otrzymujemy cyfrowego bliźniaka, jednak to nie określa całego procesu BIM. To jak tworzenie interaktywnego modelu, który ewoluuje wraz z każdą zmianą w projekcie i służy jako centralne źródło informacji dla wszystkich zainteresowanych stron. Dzięki BIM, procesy planowania, projektowania, budowy i zarządzania nieruchomościami stają się bardziej zintegrowane, efektywne i łatwiejsze do zrozumienia dla każdego, kto bierze w nich udział. W ten sposób BIM przestaje być widziany jako skomplikowana technologia dostępna tylko dla ekspertów, a staje się użytecznym narzędziem wspierającym cały cykl życia budynku od budowy, po eksploatację.

BIM Manager i gra w skojarzenia

Na obrazku obok zostały przedstawione cztery przykładowe zawody, do których przypisano funkcję oraz cel. Zarówno w przypadku lekarza, sędziego, architekta, jak i programisty łatwo zwizualizować sobie, czym się zajmują i jaki chcemy osiągnąć cel korzystając z ich usług. Są to popularne zawody, a więc i skojarzenie przychodzi bardzo szybko. Podobnie stanie się, gdy postaramy się skojarzyć inne zawody, które spotykamy na co dzień bądź są zawodami zaufania publicznego. Jednak z BIM Managerem czy BIM Koordynatorem pojawia się problem ze względu na multizadaniowość tych zawodów. Jeśli zadamy sobie pytanie, co robi BIM manager, odpowiedź może brzmieć: “zarządza informacją w modelu 3D”. W takim razie, jaki jest cel takiego zarządzania? Nie jest to z pewnością kręcenie modelem 3D albo tylko informowanie o zmianach. Skoro ciężko to opisać i wytłumaczyć, trudno też sprawić, by klient był zainteresowany taką usługą

Cel BIMu: wirtualny plac budowy

Jak w takim razie opisać BIM dla osoby, która pierwszy raz słyszy o takim wyrażeniu? Moja propozycja jest następująca: BIM to nie tylko finalny model 3D czy “cyfrowy bliźniak”, czyli wirtualna kopia Twojego obiektu budowlanego, ale proces tworzenia rozciągający się w czasie. Jego celem jest przeniesienie procesu budowy do wirtualnego świata, zmniejszając stres i koszty związane z rzeczywistym placem budowy. Finalnie otrzymany model może również być przydatny w czasie eksploatacji budynku.

Wirtualny vs rzeczywisty plac budowy

Uogólniając, BIM jest metodyką, która zarządza procesem inwestycji budowlanych i łączy ze sobą wiele różnych działów i zagadnień, jak m.in.: wytyczne, reguły, normy, plan realizacji (BEP), PSPG, dane, parametry, informacje, technologię – oprogramowania i systemy wspierające profesjonalistów z różnych działów inżynieryjnych.

Poniższa tabela przedstawia zależności między prawdziwym i wirtualnym placem budowy:

Profesjonaliści

Po pierwsze ludzie! Profesjonaliści mają zawsze znaczący wpływ na jakość danej usługi. Na placu budowy pracami kieruje kierownik budowy, z kolei na wirtualnym placu budowy zarządzanie wszystkimi modelami 3D odbywa się z poziomu – BIM ekipy: BIM Managera lub BIM Koordynatora – w zależności od firmy i obowiązków. Podobną analogię można stworzyć między ekipą budowlaną a 3D Ekspertami – inżynierami, którzy modelują modele 3D w swojej branży.
Zarówno wirtualny, jak i rzeczywisty plac budowy wymagają zaangażowania osób o wysokim poziomie specjalizacji: BIM Managerów, koordynatorów i inżynierów na wirtualnym placu budowy oraz kierowników budowy, architektów i ekip budowlanych na rzeczywistym placu budowy. Wszyscy ci profesjonaliści muszą posiadać zdolności analityczne, umiejętność pracy zespołowej oraz zdolność do zarządzania projektami w celu zapewnienia, że wszystkie aspekty budowy są odpowiednio planowane i realizowane.

Wirtualny Plac Budowy (BIM):

  • BIM Managerowie i Koordynatorzy
  • Specjaliści ds. analizy danych i symulacji
  • Projektanci i inżynierowie wykorzystujący oprogramowanie BIM

Rzeczywisty Plac Budowy:

  • Kierownicy budowy
  • Inżynierowie budowlani
  • Robotnicy budowlani, operatorzy sprzętu

Wytyczne/Reguły/Normy

Wirtualny plac budowy kieruje się normami BIM, BEP i PSPG, podczas gdy rzeczywisty plac budowy stosuje normy budowlane oraz instrukcje BHP i montażu. Oba środowiska są regulowane przez zestaw wytycznych i norm, które zapewniają jakość, bezpieczeństwo i efektywność procesów.

Wirtualny Plac Budowy (BIM):

  • Standardy modelowania 3D
  • Protokoły wymiany danych
  • Wytyczne dotyczące symulacji i analizy

Rzeczywisty Plac Budowy:

  • Normy bezpieczeństwa i higieny pracy
  • Przepisy budowlane i lokalne regulacje
  • Standardy jakości i kontrola wykonawstwa

Technologie

Na wirtualnym placu budowy wykorzystywane są programy do modelowania 3D i koordynacji, a także mocne komputery, podczas gdy na rzeczywistym placu budowy stosuje się dokumentację projektową, dziennik budowy oraz maszyny budowlane, takie jak np. dźwigi. Zarówno technologie wirtualne, jak i fizyczne sprzęty są wykorzystywane do optymalizacji procesów budowlanych i zwiększenia ich efektywności.

Wirtualny Plac Budowy (BIM):

  • Oprogramowanie BIM (np. Revit, AutoCAD)
  • Narzędzia do symulacji i analizy
  • Platformy do współpracy i zarządzania danymi

Rzeczywisty Plac Budowy:

  • Urządzenia i maszyny budowlane
  • Narzędzia pomiarowe i kontrolne
  • Technologie komunikacji (radiostacje, telefony)

Dane, Parametry, Informacje

Wirtualny plac budowy opiera się na prognozowanych harmonogramach, automatyzacji, materiałach i prognozowanych kosztach, podczas gdy rzeczywisty plac budowy koncentruje się na kolejności prac, inteligentnym domu, materiałach i rzeczywistych kosztach.
W obu przypadkach informacje są kluczowe do śledzenia postępu projektu, zarządzania kosztami i optymalizacji wykorzystania materiałów. Precyzja danych wpływa na jakość i
terminowość wykonania projektu. W obu środowiskach budowy, wirtualnym i
rzeczywistym, kluczowe jest zarządzanie złożonymi projektami przy użyciu specjalistycznych umiejętności i technologii. Mimo że narzędzia i podejścia mogą się różnić, ostateczne cele pozostają te same: zbudować bezpieczne, trwałe i funkcjonalne struktury w efektywny i ekonomiczny sposób.

Wirtualny Plac Budowy (BIM):

  • Cyfrowe modele 3D obiektów budowlanych i instalacji
  • Symulacje energetyczne, strukturalne
  • Dane o materiałach, kosztach, harmonogramach

Rzeczywisty Plac Budowy:

  • Rzeczywiste wymiary i położenie elementów konstrukcyjnych
  • Raporty z postępu prac
  • Dokumentacja techniczna i wykonawcza

Cechy i zalety Wirtualnego Placu Budowy

Kierownictwo – Zarządzany przez BIM Managera, który koordynuje modelowanie informacji o obiekcie budowlanym i integruje różne aspekty projektu.

  • Zapewnienie spójności danych i optymalizacja procesów projektowych.
  • Lepsza koordynacja między różnymi zespołami i efektywniejsze planowanie.

Planowanie i Symulacja – Wykorzystuje zaawansowane narzędzia do symulacji i modelowania 3D.

  • Możliwość przeprowadzenia dokładnych symulacji i analiz wpływu różnych czynników na projekt.
  • Lepsze zrozumienie projektu przed rozpoczęciem prac, co może zmniejszyć ryzyko błędów i koszty.

Zarządzanie Informacją – Cyfrowe zarządzanie informacją, integracja danych w modelu BIM.

  • Centralizacja i łatwy dostęp do aktualnych danych projektowych.
  • Zwiększona efektywność w komunikacji i redukcja błędów spowodowanych nieaktualnymi danymi.

Implementacja Technologii – Intensywne wykorzystanie technologii cyfrowej i oprogramowania.

  • Możliwość analizy wielu scenariuszy i optymalizacji projektu.
  • Innowacyjność i efektywność w planowaniu, potencjalne zmniejszenie kosztów i czasu realizacji.

Podsumowanie

Artykuł “BIM dla wszystkich” jest naszym kolejnym krokiem w upowszechnianiu Building Information Modeling (BIM) wśród różnych grup: od prywatnych inwestorów, przez małe firmy architektoniczne, aż po duże korporacje. Podjęliśmy próbę uproszczenia i zobrazowania koncepcji BIM, aby uczynić ją bardziej zrozumiałą dla szerszego grona odbiorców, w tym dla osób spoza branży. Stawiamy na edukację i prostotę komunikacji, by BIM stał się narzędziem powszechnie akceptowanym i wykorzystywanym w branży budowlanej i poza nią.

Właśnie dlatego proponujemy inną interpretację BIMu: jako “Wirtualnego Placu Budowy”, co jest bardziej obrazowym przedstawieniem tej metodyki. W ten sposób BIM przestaje być skomplikowanym zestawem technologii dostępnym tylko dla specjalistów, a staje się użytecznym narzędziem wspierającym cały cykl życia budynku.

Podsumowując, wirtualny plac budowy, reprezentowany przez BIM, koncentruje się na wykorzystaniu cyfrowych technologii do modelowania, analizy i planowania. Zapewnia dokładne symulacje i modele, które mogą być wykorzystywane do optymalizacji projektu i procesu budowlanego. Podkreślamy, że BIM integruje wytyczne, reguły, normy oraz różne działy inżynieryjne, co jest kluczowe dla zarządzania procesem inwestycji budowlanych. Z kolei rzeczywisty plac budowy skupia się na fizycznej realizacji projektu, wymaga bezpośredniego nadzoru, pracy fizycznej i stosowania się do przepisów bezpieczeństwa i norm budowlanych. Obie te sfery, choć różne, są komplementarne i razem tworzą kompleksowy proces budowlany.

Magdalena Niemiec
Magdalena NiemiecAutorka wpisu
Czytaj więcej
Magda skończyła Architekturę i Urbanistykę na Politechnice Śląskiej w Gliwicach oraz studia podyplomowe BIM na AGH w Krakowie. Pracuje w firmie Fluor S.A. w Gliwicach, jako architekt w branży „Advenced Technologies and Life Sciences”. Od kilku lat intensywnie tworzy, automatyzuje i koordynuje projekty w programach Revit i Naviswork. W swoim życiorysie miała również 2 letni epizod jako Grafik Designer, gdzie zajmowała się modelowaniem 3D, programowaniem i animacjami na potrzeby wirtualnej rzeczywistości w programie Unreal Engine.

The post BIM dla wszystkich appeared first on Bim Corner.

]]>
https://bimcorner.com/pl/bim-dla-wszystkich/feed/ 0
Reguły I klasyfikacja kolizji przy użyciu Macierzy kolizji https://bimcorner.com/pl/reguly-i-klasyfikacja-kolizji-przy-uzyciu-macierzy-kolizji/ https://bimcorner.com/pl/reguly-i-klasyfikacja-kolizji-przy-uzyciu-macierzy-kolizji/#respond Tue, 17 Oct 2023 15:21:12 +0000 https://bimcorner.com/?p=37942 Detekcja kolizji jest kluczowym elementem zapewniającym jakość modeli BIM. W niektórych przypadkach jest to obowiązkowe zgodnie z Brazylijskim Dekretem Federalnym 10.306 (2020) od 2021 roku. Aby zapewnić wysoką jakość modeli BIM w projektach inżynieryjnych, ważne jest zaplanowanie procedur przed rozpoczęciem projektu. Pozwala to na skorzystanie z korzyści wynikających z zastosowania metodologii BIM w budownictwie. Jedną […]

The post Reguły I klasyfikacja kolizji przy użyciu Macierzy kolizji appeared first on Bim Corner.

]]>

Detekcja kolizji jest kluczowym elementem zapewniającym jakość modeli BIM. W niektórych przypadkach jest to obowiązkowe zgodnie z Brazylijskim Dekretem Federalnym 10.306 (2020) od 2021 roku.

Aby zapewnić wysoką jakość modeli BIM w projektach inżynieryjnych, ważne jest zaplanowanie procedur przed rozpoczęciem projektu. Pozwala to na skorzystanie z korzyści wynikających z zastosowania metodologii BIM w budownictwie.

Jedną ze skutecznych praktyk jest wykorzystanie macierzy kolizji.

Macierz ta umożliwia:

  • standaryzację analiz,
  • ułatwienie porównań, oceny wydajności i podejmowania decyzji.

Bardzo ważne jest opracowanie metod rozwoju modeli BIM, które obejmują odpowiednie rozwiązania inżynieryjne i są zgodne z Planem Wykonawczym BIM-BEP, pod względem informacji graficznych i niegraficznych.

Artykuł przedstawia sugerowane zasady klasyfikacji i zatwierdzania kolizji przy użyciu macierzy kolizji w projektach BIM.

Struktura artykułu jest następująca:

a) Czym jest zapewnienia jakości modeli BIM;
b) Tworzenie i wdrożenie macierzy kolizji;
c) Użycie macierzy w trakcie realizacji projektu;
d) Sugestie dotyczące zasad klasyfikacji i zatwierdzania kolizji przy użyciu macierzy kolizji w projektach BIM.

2. Rozwój macierzy kolizji

2.1 Czym jest zapewnienie jakości modeli BIM

Weryfikacja jakości polega na sprawdzeniu dokładności informacji w modelu BIM.

Aby określić dokładność informacji, musi być porównana z wytycznymi, określonymi w Planie Wykonawczym BIM.

Dlatego należy opracować i wdrożyć strategie, aby zapewnić, że modele BIM spełniają predefiniowane zasady zarówno dla właściwości graficznych, jak i niegraficznych.

Jeśli chodzi o niespójności geometryczne, można zidentyfikować:

– Zgodność z punktem bazowym projektu.
– Konflikty między komponentami geometrycznymi.
– Duplikaty obiektów modelu.
– Niezgodność z określonym poziomem szczegółowości.
– Komponenty umieszczone na nieprawidłowych poziomach.
– Elementy modelowane w nieprawidłowych branżach.
– Rozwiązania modelowe, które odbiegają od rzeczywistych rozwiązań inżynieryjnych.
– Niezgodne poziomy i osie w odniesieniu do Planu Wykonawczego BIM,
– i wiele innych.

Jeśli chodzi o niespójności informacyjne, można wymienić następujące:

– Niewłaściwe informacje georeferencyjne w modelu.
– Obiekty o nieprawidłowych lub ogólnych klasach IFC.
– Nieprzestrzeganie Systemu Klasyfikacji Informacji.
– Niezgodność z określonym poziomem informacji.
– Nieodpowiednie wstawianie parametrów modelu.
– Nieprawidłowe połączenia projektowe.

Na podstawie mojego praktycznego doświadczenia stwierdzam, że najtrudniejsze niespójności do kontrolowania to konflikty między komponentami geometrycznymi ze względu na ich wysoką częstotliwość i konieczność dokonywania założeń.

W Brazylii, od 2021 roku, korzystanie z wykrywania kolizji jest obowiązkowe w umowach na projekty inżynieryjne dotyczące Administracji Publicznej Federalnej, zgodnie z brazylijskim dekretem federalnym 10.306 (2020).

Aby zapewnić, że generowane raporty kolizji z procesu ich wykrywania przynoszą rzeczywiste korzyści dla budownictwa, konieczne jest dobrze zaprojektowane procesy.

W tym kontekście, opracowanie macierzy kolizji staje się kluczowym narzędziem.

2.2) Jak stworzyć macierz kolizji

Macierz konfliktów to tabela, która pokazuje przecięcia między dyscyplinami, umożliwiając określenie kolejności wykrywania interferencji (konfliktów).

Na początku ustalana jest hierarchia elastyczności między branżami. Branże na niższych poziomach piramidy mają mniejszy potencjał elastyczności, podczas gdy te bliżej szczytu mają większy potencjał.

Pierwszym krokiem jest określenie priorytetu elastyczności między branżami projektowymi.

Poniżej znajduje się przykład macierzy konfliktów dla projektów budowlanych (Rysunek 2).

Z rysunku wynika:

Na dolnym poziomie piramidy mamy dyscypliny o najmniejszej elastyczności, a w miarę poruszania się w górę, potencjał elastyczności rośnie.

Przykładowo, jeśli występuje konflikt między branżą architektury, konstrukcji i systemów mechanicznych (wentylacji), branżą, którą należy przeprojektować  -> są systemy wentylacyjne.

To zależy od czynników takich jak koszt i wysiłek wymagany do wprowadzenia zmiany. Jednak jeśli wystąpi konflikt między systemami wentylacyjnymi, a systemami hydro-sanitarnymi, to wtedy systemy hydro-sanitarne powinny się dostosować.

 Jest to spowodowane tym, że systemy mechaniczne zazwyczaj mają większe gabaryty, co może powodować ograniczenia przestrzenne i większe skutki przy zmianie.

Po utworzeniu piramidy należy konsekwentnie uwzględniać kolejność, w jakiej odbędzie się sprawdzenie w celu wykrycia konfliktów między branżami.

Dla projektów budowlanych macierz może wyglądać tak:

Nazwy branż projektu znajdują się w kolumnach i wierszach.

W pierwszej analizie bierzemy pod uwagę dziedziny architektury i konstrukcji (kolumna 2).

Druga analiza dotyczy kolumny 3, czyli architektury, konstrukcji i systemów mechanicznych. Przebiega ona w następujący sposób:

-Porównanie architektury z systemami mechanicznymi

-Porównanie konstrukcji z systemami mechanicznymi

Możemy teraz wykorzystać program do koordynacji- Navisworks, aby przeprowadzić sprawdzenie:

Test 1: Architektura x Systemy mechaniczne,

następnie

Test 2: Konstrukcje i Systemy mechaniczne.

Dodatkowo, w obrębie poszczególnych dyscyplin można przeprowadzać konkretne analizy.

Na przykład, można uszczegółowić kolumnę 3, jak pokazano poniżej:

2.3) Jak korzystać z macierzy kolizji podczas rozwoju projektu

Kiedy już zrozumiemy, czym jest macierz kolizji i jak ją tworzyć, ważne jest stworzyć metody i procesy, aby zapewnić jej właściwe wykorzystanie podczas rozwoju projektu

Macierz powinno być stworzona i wdrożona przez osobę przypisaną w Planie Wykonawczym BIM (zazwyczaj koordynator BIM), a spotkania powinny odbywać się z ustalonymi zasadami, aby zwiększyć jej użyteczność przy omawianiu wyników kolizji.

Po pierwsze, ważne jest zdefiniowanie kamieni milowych dotyczących otrzymywania modeli. Modele zostaną wysłane przez liderów dyscyplin i odebrane przez koordynatora BIM.

Koordynator BIM będzie odpowiedzialny za odbieranie modeli, przeprowadzanie różnych sprawdzeń zarówno geometrycznych, jak i informacji, oraz prowadzenie spotkań koordynacji BIM w celu omówienia wyników sprawdzenia. 

Koordynator BIM powinien mieć spersonalizowaną i standaryzowaną listę kontrolną w celu wykrywania niezgodności. 

Podczas spotkań powinny odbywać się dyskusje dotyczące prezentowanej kolizji z odpowiedzialnymi stronami zaangażowanymi w problem.

Ważne jest również zdefiniowanie zasad zatwierdzania zidentyfikowanych kolizji. Na przykład, interferencja, w której rynna deszczowa przecina płytę betonową, niekoniecznie musi być uważana za interferencję.

Pytanie w takich przypadkach brzmi: 

Czy płyta zostanie najpierw zbudowana, a następnie wiercona dziura? 

Inną sytuacją do rozważenia jest, czy instalacja parownika w dużym systemie mechanicznym przecinającym płytę powinna być uważana za kolizje.

W tym przypadku pytanie brzmi: 

Czy wymiary elementu znacznie zmniejszają oszacowane zużycie betonu dla płyty, której należy dokonać pomiaru?

Dlatego prawdopodobne jest, że w modelach będą musiały zostać wiercone otwory, ponieważ element konstrukcyjny prawdopodobnie będzie musiał uwzględniać luki projektowe.

Wszystkie takie pytania powinny być ustandaryzowane i wcześniej zdefiniowane.

2.4 Klasyfikowanie i zatwierdzanie konfliktów za pomocą macierzy konfliktów

Poniżej przedstawię możliwe konflikty, które mogą wystąpić podczas procesu wykrywania kolizji. Określam kryteria i proponuję działania, które można przyjąć.

Pierwszy konflikt występuje między dyscyplinami strukturalnymi a systemami mechanicznymi.

Dyscyplina systemów mechanicznych często obejmuje elementy o znaczących wymiarach, co prowadzi do częstych konfliktów z elementami konstrukcyjnymi.

Zgodnie z rysunkiem 6, występuje konflikt między pionowym przewodem klimatyzacji a płytą.

W tym przypadku należy ocenić rozwiązanie do wdrożenia. Model można poprawić, lub obecna sytuacja może zostać zatwierdzona na podstawie wcześniej określonych kryteriów.

Ponieważ przewód ma znaczące wymiary, zmniejszenie elementu konstrukcyjnego, przez który przechodzi przewód, może zagrażać oszacowanej ilości, dlatego konieczne jest wykonanie otworów w modelu.

Innym ważnym aspektem jest to, że element konstrukcyjny musi pomieścić szczeliny na poziomie projektowym, ponieważ niezbędne jest zaprojektowanie wymaganych ram.

Możemy zatem zorganizować przypadki w następujący sposób:

a) Analizowane dyscypliny
b) Kolidujące elementy;
c) Proponowane rozwiązanie;
d) Decyzja.

Sytuacja 1 – Rys 6

a) Analizowane brane:  a – Konstrukcje; b – Systemy mechaniczne

b) Elementy kolidujące: Interferencja znaleziona: Płyta x Kanał klimatyzacji

c) Zapropowane rozwiązanie: Wiercenie otworów w modelu

d) Decyzja: Otwór w płycie powinien być zaplanowany z wyprzedzeniem, 

Sytuacja 2 – Rysunek 7

a) Analizowane dyscypliny: a – Konstrukcje; b – Systemy mechaniczne

b) Kolidujące elementy: Płyta x Kanał wentylacji

c) Zaproponowane rozwiązanie: zamodelować otwory w modelu

d) Decyzja: Otwór w płycie powinien być zaplanowany z wyprzedzeniem,

Sytuacja 3 – Figura 8

a) Analizowane dziedziny: a – Konstrukcje; b – Systemy mechaniczne
b) Elementy kolidujące: Płyta x Kanał wentylacji
c) Proponowane rozwiązanie: Wywiercić otwory w modelu
d) Decyzja: Otwór w płycie powinien być zaplanowany z wyprzedzeniem

Sytuacja 4 – Rysunek 9
a) Analizowane dziedziny: a – Konstrukcje; b – Systemy mechaniczne
b) Elementy kolidujące: Płyta x Kanał wentylacji
c) Proponowane rozwiązanie: Stworzyć otwory w modelu
d) Decyzja: Otwór w płycie powinien być zaplanowany z wyprzedzeniem,

Sytuacja 5 – Rysunek 10


a) Analizowane dziedziny: a – Konstrukcje; b – Systemy mechaniczne
b) Elementy kolidujące:  Płyta x Kanał wentylacji
c) Proponowane rozwiązanie: Stworzyć otwory w modelu
d) Decyzja: Otwór w płycie powinien być zaplanowany z wyprzedzeniem, 

Sytuacja 6 – Rysunek 11


a) Analizowane dziedziny: a – Konstrukcje;  b – Systemy mechaniczne
b) Elementy kolidujące:  Płyta x Kanał wentylacji
c) Proponowane rozwiązanie: Stworzyć otwory w modelu
d) Decyzja: Otwór w płycie powinien być zaplanowany z wyprzedzeniem,

Sytuacja 7 – Rysunek 12
a) Analizowane dziedziny: a – Konstrukcje; b – Systemy mechaniczne
b) Elementy kolidujące: : Płyta x Kanał wentylacji
c) Proponowane rozwiązanie: Stworzyć otwory w modelu
d) Decyzja: Otwór w płycie powinien być zaplanowany z wyprzedzeniem, 

3. Podsumowując

Odpowiednie wykorzystanie macierzy kolizji może przynieść wiele korzyści

Istotne jest ustalenie zasad dotyczących zatwierdzania i kategoryzowania kolizji już na starcie. Obecnie nie ma wielu publikacji na ten temat.

Dlatego ważne jest rozpoczęcie dyskusji i rozwijanie tego zagadnienia.

Należy zauważyć, że każdy projekt jest inny, a zasady, muszą być omówione i zdefiniowane wspólnie dla każdego konkretnego projektu.

Te zasady powinny zostać udokumentowane w Planie Wykonania BIM po podpisaniu umowy przed rozpoczęciem projektu.

Guilherme Guignone
Guilherme GuignoneAutor artykułu
Czytaj więcej
Pracuję jako Koordynator BIM w INFRAERO, brazylijskiej spółce zajmującej się infrastrukturą lotniskową. INFRAERO to brazylijska państwowa spółka, która zarządza i administruje 66 lotniskami w Brazylii, odpowiadając za 97% ruchu pasażerskiego w kraju. W 2023 roku firma będzie obchodzić 50. rocznicę swojego istnienia. W 2022 roku INFRAERO otrzymało nagrodę BIM CREA SC 2022 za najlepszy projekt BIM, w którym pełniłem funkcję Koordynatora BIM. Oprócz roli Koordynatora BIM, jestem również Architektem i Inżynierem Bezpieczeństwa. Posiadam tytuł magistra inżynierii lądowej, a obecnie jestem doktorantem. Jestem specjalistą BIM w dziedzinie infrastruktury, certyfikowanym przez Uniwersytet w Barcelonie. Mam również certyfikaty Międzynarodowej Organizacji Lotnictwa Cywilnego. Oprócz pracy zawodowej jestem wykładowcą kursów podyplomowych poświęconych wykorzystaniu BIM i Inżynierii Lotniskowej.

4. Bibligrafia

  • BSI. PAS 1192-2:2013 Specification for information management for the capital & delivery phase of construction projects using BIM, London W4 4AL, British Standards Institution. 2013.
  • BSI. BS 1192:2007, Collaborative production of architectural, engineering and construction information – Code of practice, London W4 4AL, British Standards Institution. 2007.
  • BuildSMART. IFC Introduction. 2013 Available at: https://www.buildingsmart.org/about/what-is-openbim/ifc-introduction/accessed on April 20, 2019
  • PENN STATE UNIVERSITY. BIM Project Execution Planning Guide. 3 Ed. Available at: https://www.bim.psu.edu/bim_pep_guide. Accessed on: April 2, 2021.
  • REDING, A.; WILLIANS, J.; DAVIS, S. The New Zealand BIM Handbook: a guide to enabling BIM on built assets. 3 ed. New Zealand, 2019. Available at: Accessed on: April 2, 2021
  • System Hierarchy and Clash matrix in BIM Coordination – BIM Corner – available at: https://bimcorner.com/system-hierarchy-and-clash-matrix-in-bim-coordination/
  • H. Kulusjärvi, Common BIM Requirements 2012 – Series 6 Quality Assurance, buildingSMART Finland, 2012.

The post Reguły I klasyfikacja kolizji przy użyciu Macierzy kolizji appeared first on Bim Corner.

]]>
https://bimcorner.com/pl/reguly-i-klasyfikacja-kolizji-przy-uzyciu-macierzy-kolizji/feed/ 0
Od studentki do BIM Koordynatora https://bimcorner.com/pl/od-studentki-do-bim-koordynatora/ https://bimcorner.com/pl/od-studentki-do-bim-koordynatora/#respond Mon, 19 Jun 2023 19:50:32 +0000 https://bimcorner.com/?p=36469 W środowisku BIM-owym wiele mówi się na temat istotnych ról, jakimi są BIM koordynator, czy BIM manager, jednak niestety stosunkowo mało o funkcjach, które te role poprzedzają. Czy będąc początkującym inżynierem można implementować w swoim miejscu pracy BIM? Jak to robić, nawet, gdy firma nie posiada specjalistycznego działu w tym zakresie? W poniższym tekście podzielę […]

The post Od studentki do BIM Koordynatora appeared first on Bim Corner.

]]>

W środowisku BIM-owym wiele mówi się na temat istotnych ról, jakimi są BIM koordynator, czy BIM manager, jednak niestety stosunkowo mało o funkcjach, które te role poprzedzają. Czy będąc początkującym inżynierem można implementować w swoim miejscu pracy BIM? Jak to robić, nawet, gdy firma nie posiada specjalistycznego działu w tym zakresie? W poniższym tekście podzielę się z Wami swoim doświadczeniem i przedstawię, jak ja znalazłam odpowiedzi na powyższe pytania. Zapraszam do lektury!

Ten artykuł jest wpisem gościnnym na blogu BIM Corner, napisanym przez Adrianę Kurek.

Spis treści

Moje początki z BIM

Swoją pierwszą poważną pracę rozpoczęłam po ukończeniu studiów magisterskich, nie mając większego doświadczenia poza półrocznym stażem w biurze architektonicznym i świeżym certyfikatem Autodesk Revit Advanced pod pachą. Przyznaję, że szczęśliwie trafiłam pod skrzydła utalentowanych projektantów, którzy obdarzyli mnie sporym zaufaniem. Z perspektywy czasu widzę, że było to kluczowe dla tempa w jakim zaczęłam rozwijać umiejętności i zainteresowania. Dużo wyzwań, ale też dużo powtarzalnych czynności skłaniało mnie, aby szukać nowych i lepszych rozwiązań, często już po pracy, w domowym zaciszu. W tamtym czasie podnoszenie swoich kompetencji i stawanie się specjalistą w swojej dziedzinie było dla mnie priorytetem.

Nie czekaj aż szef położy Ci na biurku podręcznik o BIM

Pamiętam do dziś moment w którym pomyślałam “Oho, idę w ten BIM, jeszcze nie wiem jak, ale idę”, momentem tym była rozmowa z koleżanką siedzącą biurko obok, która opowiadała o swoich studiach podyplomowych BIM w Poznaniu. I tak oto dwa lata później byłam uczestniczką podyplomówki iBIM na Politechnice Warszawskiej, a obecnie pracuję jako BIM Koordynator i Architekt. Czy według mnie było warto skończyć te studia? Oczywiście, że tak! Czy jest to konieczne, żeby zajmować się BIMem? Oczywiście, że nie, ale o tym w kolejnych akapitach.

Jestem młodym architektem, więc czy BIM jest dla mnie?

A dlaczego nie? BIM to między innymi baza danych o budynku, a kim jest architekt, jeśli nie osobą odpowiedzialną za zbieranie, dobór i porządkowanie tych informacji? Można powiedzieć, że w dużym skrócie model BIM, to model geometryczny uzbrojony w informacje zawarte w opisie technicznym i dokumentacji 2D. Niezależnie od tego, czy zdecydujesz się iść drogą architekta-wizjonera, mistrza detali architektonicznych, modelera, czy kierownika projektu, znajomość tej metodyki będzie przydatna i konkurencyjna.

Od czego zacząć pracę z BIM?

Nie ma się co czarować. Jeśli zaczynasz swoją architektoniczną (choć nie tylko) karierę to konieczny będzie wybór oprogramowania (najczęściej Archicad lub Revit) i po prostu nauczenie się nim płynnie posługiwać. Przydatny będzie podstawowy kurs, niekoniecznie płatny i ćwiczenia (przykładowo stworzenie pełnej dokumentacji budowlanej na podstawie studenckiego projektu). Praca na żywym organizmie zawsze przynosi najszybsze rezultaty i zmusza do szukania odpowiedzi na konkretne pytania (zamiast “Jak nauczyć się modelować w Revicie?” pytasz “Jak automatycznie dołączyć ściany do dachu?” lub “Jak stworzyć zestawienie powierzchni?”).

Krok drugi - parametry

Kolejne, a zarazem najistotniejsze zagadnienie, to praca przy parametrach modelu. Mając umiejętności tworzenia geometrii budynku możemy zacząć nasycać model informacją. Należy przy tym jednak pamiętać, żeby go nie przesycić. Wszystko oczywiście zależne jest od wymagań jakie narzuca Zamawiający, jednak w przypadku, gdy takich wymagań nie ma, a w zasadzie sam projekt nie jest określany jako BIM-owy, to na początek identyfikator typu, materiał i odporność ogniowa spokojnie wystarczą. Dużo bardziej wartościowy będzie spójny model z mniejszą ilością danych wprowadzonych poprawnie, niż taki, który może i na pierwszy rzut oka będzie wyglądał profesjonalnie, jednak pełen będzie zbędnych lub co gorsza – błędnych informacji. Naprawdę nie warto od razu robić dokładnej repliki rzeczywistości, gdyż później ciężko z takim plikiem pracować.

BEP-y, EIR-y i inne skróty

Jeśli złapiesz zajawkę i głód wiedzy będzie rósł lub po prostu zmusi Cię do tego sytuacja na obecnym projekcie, przyjdzie czas na szukanie odpowiedzi na to co to tak właściwie są te BEP-y i EIR-y, na co komu CDE i czy faktycznie IFC jest takie super ekstra. Mnogość skrótów jest na początku przytłaczająca, ale obiecuję im dalej w las… tym ich więcej! Na szczęście po dłuższej chwili przestają być takie straszne i się człowiek przyzwyczaja. Gdzie jednak szukać tych odpowiedzi? Na początek polecam wybrać samodzielnie jedną książkę, w zasadzie dowolną, nie za grubą, z serii “BIM dla początkujących”. Dzięki temu łatwiej będzie zorientować się w temacie i mieć swego rodzaju kompendium podstawowej wiedzy pod ręką. A idąc dalej, jest mnóstwo artykułów omawiających konkretne pojęcia i etapy procesu projektowego w BIM m.in. tutaj na BIM Corner.

Czy studia BIM są konieczne?

Tak jak wspomniałam na samym początku – nie. Studia podyplomowe dotyczące BIM-u są naprawdę ciekawym i wartościowym doświadczeniem, jednak nie są koniecznością. Porządkują one posiadaną już wiedzę i wskazują wiele potrzebnych i interesujących zagadnień, a co najważniejsze pozwalają na wymianę doświadczeń między uczestnikami. Do wyboru jest wiele programów oferowanych zarówno przez polskie jak i zagraniczne uczelnie, a także różnego rodzaju kursy i szkolenia. Dobrym pomysłem jest również udział w konferencjach o tematyce BIM, które prowadzone są w Polsce kilka razy do roku przez różnego rodzaju organizacje i stowarzyszenia.

Jak rozwijać BIM w firmie jako asystent?

Od pierwszej pracy, do studiów podyplomowych w moim przypadku minęły dwa lata, co więc robiłam w międzyczasie? Posiadając bardzo ogólną wiedzę na temat BIM-u, zaczerpniętą z książek i filmów na YouTube wiedziałam, że potrzebuję praktyki. Ostatecznie każdy BIM specjalista jakoś zaczynał i nikt (a przynajmniej nikt o kim mi wiadomo) nie obudził się pewnego poranka z pełnym arsenałem BIM-owych kompetencji. Postanowiłam maksymalnie zwiększyć swoją produktywność jako asystentka, aby w pozostałym czasie móc rozwijać BIM-owy standard pracy w biurze. Wiedząc jakim czasem dysponuję na wykonanie danego zadania, mogłam rozplanować pracę tak, aby jego wybrane części zrobić maksymalnie szybko (oczywiście bez utraty jakości – tu z pomocą przychodziły fora internetowe i wypracowane wcześniej metody), a przy reszcie zastosować bardziej czasochłonny sposób (np. tworzenie skryptów w Dynamo), który usprawni pracę na kolejnych projektach i podniesie jakość sporządzanych modeli. Dzięki takiemu systemowi pracy z osoby zadającej pytania stałam się tą udzielającą odpowiedzi. W tamtym czasie działałam trochę po omacku i oczywiście zdarzały się błędy (do dziś pamiętam jak uzupełniając parametry drzwi przez wtyczkę DiRoots, z powodu drobnej pomyłki w excelu wszystkie drzwi zamiast RAL7021 miały kolory kolejno: RAL7022, RAL7023, RAL7024 etc.). Przyznaję, ja też nie lubię się mylić, ale bardzo szybko schowałam swoją dumę do kieszeni i zamieniłam ją na dociekliwość, ponieważ mylić się może każdy, ale nie każdy z pomyłek wyciąga wnioski. Między innymi na podstawie tego mojego zbioru wniosków, przedstawię poniżej kilka propozycji aktywności, które mogą pomóc wprowadzić do miejsca pracy BIM (w bardziej lub mniej zaawansowanej postaci) już z pozycji asystenta architekta. Oczywiste jest, że część lub nawet wszystkie z wymienionych przeze mnie punktów mogą być już wdrożone w firmie jako standard, jednak świadomość tego co jest istotne i chociażby tego o co pytać współpracowników, może okazać się całkiem przydatna.

Implementacja BIM - praktyczne wskazówki

  • Stworzenie listy elementów modelu do ustandaryzowania, takich jak ściany, drzwi, okna, symbole przekroju i elewacji etc.
    *Lista taka może zostać wykonana w arkuszu kalkulacyjnym, czy pliku tekstowym, warto odnotowywać najważniejsze cechy jakie powinny posiadać poszczególne elementy (np. “trzy rodzaje okien, w zależności od podziału” czy “ściany murowane na etapie projektu budowlanego posiadają określony szraf na rzutach i przekrojach”).
  • Ustalenie zestawu elementów opisowych, takich jak typy tekstu, odnośników etc. potrzebnych przy wydawaniu dokumentacji.
  • Sporządzenie listy podstawowych parametrów jakimi posługiwać będzie się w modelu i które powinny być wypełniane na bieżąco.
    *Tu zakładam, że model nie posiada wytycznych dotyczących zawartych w nim informacji.
  • Tworzenie zestawień kontrolnych, pomagających zapanować nad informacjami w modelu.
  • Tworzenie listy (lub szkicu listy) rysunków mających składać się na dokumentację wraz z projektantem w celu utworzenia i kodowania arkuszy na początkowej fazie projektu.
  • Inicjatywa przeprowadzania regularnych audytów modelu i wspólne decydowanie o tym co powinno w nim zostać, a co jest zbędne.
  • Ustalenie jaki jest podział ról i odpowiedzialności na naszym projekcie, jeśli nie istnieje taki schemat, można wyjść z inicjatywą, aby go utworzyć.
  • Regularne eksportowanie pliku do formatu .ifc i weryfikowanie poprawności naszego modelu zarówno pod względem geometrii jak i informacji w nim zawartych.
  • Tworzenie zestawów parametrów do eksportu .ifc
  • Tworzenie własnych rodzin elementów wyposażenia budynku w przypadku programu Revit
    *Zachęcam, aby początkowo skupić się na ogólnych gabarytach elementu, dążąc do poziomu szczegółowości LOD 100 na całym modelu.
  • Niezależnie od tego, czy w firmie wykorzystywane są rodziny producenckie (czego nie polecam ze względu na rozmiar ich plików) czy nie, można wyjść z inicjatywą stworzenia oddzielnego pliku bibliotecznego, gdzie umieścimy wszystkie przydatne elementy. Stamtąd kopiować je będzie można do poszczególnych modeli.

Podsumowanie

Jeśli po przeczytaniu tego tekstu wpiszesz w Google “co to jest BEP?” uznam, że spisałam się na 5+. BIM wciąż się rozwija i nic nie wskazuje na to, aby przestał. Nie jest istotne jakie oprogramowanie do modelowania wybierzesz, bo to naprawdę tylko program, a każdego programu można się nauczyć. Nie jest również istotne, czy postanowisz podjąć np. studia podyplomowe, czy też nie, ponieważ ta droga edukacji i tak nie posiada (jeszcze) końca i zawsze znajdzie się coś co może zadziwić. To co istotne to zapał, determinacja i pasja do realizowania idei. Bo w ciężkiej chwili to właśnie te czynniki wpłyną na to, czy rzucisz klawiaturą o podłogę krzycząc, że się nie da, czy weźmiesz głęboki wdech i odpalisz wyszukiwarkę na BIM Corner.
Rozejrzyj się wokół i zweryfikuj jakich ludzi masz obok siebie. To oni mimowolnie będą Cię kształtować rozbudzając, bądź gasząc pasje. Mając tego świadomość możesz im na to pozwolić lub nie. Wspierające środowisko to kluczowy czynnik dla efektywnego rozwoju, więc zadbaj o nie w pierwszej kolejności.

P.S. Wszystkich poszukujących odpowiedzi na trudne BIM pytania zapraszam do kontaktu na LinkedIn – poszukamy razem.

Adriana Kurek
Adriana KurekAutorka wpisu
Czytaj więcej
Adriana pracuje jako Architekt i koordynator BIM w Graph’it w Warszawie. Świeżo upieczona członkini buildingSMART Polska. Studiowała na Wydziale Architektury na Politechnice Poznańskiej i Śląskiej, a przed objęciem obecnego stanowiska pracowała w rodzinnej Bydgoszczy. BIM-owa pasja skłoniła ją do ukończenia studiów podyplomowych iBIM na Politechnice Warszawskiej i choć miejsca zamieszkania zmienia jak rękawiczki, to od 2017 roku nie rozstaje się z Revitem. Fanka nowych technologii, która jak mówi: "pomysłów ma więcej niż umiejętności".

The post Od studentki do BIM Koordynatora appeared first on Bim Corner.

]]>
https://bimcorner.com/pl/od-studentki-do-bim-koordynatora/feed/ 0
Po co nam standardy, procedury i inne dokumenty BIM w firmie? https://bimcorner.com/pl/po-co-nam-standardy-procedury-i-inne-dokumenty-bim-w-firmie/ https://bimcorner.com/pl/po-co-nam-standardy-procedury-i-inne-dokumenty-bim-w-firmie/#respond Tue, 18 Apr 2023 12:38:58 +0000 https://bimcorner.com/?p=35456 Czy znacie takie określenie jak „Bus Factor”? Pojęcie jest znane bardziej w branży IT i myślę, że z czasem będzie coraz częściej używane w branży budowlanej. Dlaczego? Ze względu na to, że coraz częściej programujemy i automatyzujemy projekty, by ułatwić sobie życie. Bus Factor to tak zwana miara ryzyka wynikająca z braku dzielenia się informacjami […]

The post Po co nam standardy, procedury i inne dokumenty BIM w firmie? appeared first on Bim Corner.

]]>

Czy znacie takie określenie jak „Bus Factor”? Pojęcie jest znane bardziej w branży IT i myślę, że z czasem będzie coraz częściej używane w branży budowlanej. Dlaczego? Ze względu na to, że coraz częściej programujemy i automatyzujemy projekty, by ułatwić sobie życie.

Bus Factor to tak zwana miara ryzyka wynikająca z braku dzielenia się informacjami oraz umiejętnościami pomiędzy członkami zespołu. W uproszczeniu jest to liczba osób jakie muszą zostać „przejechane przez autobus”, by nie dało się kontynuować projektu. Oczywiście nie należy tego brać dosłownie, a jedynie przyjąć, że mianem Bus Factor określa się dowolny przypadek losowy, który może sprawić, że kluczowa osoba w projekcie zniknie, a w konsekwencji projekt nie będzie mógł być kontynuowany, albo wdrażanie nowej kompetentnej osoby będzie bardzo kosztowne i objęte ryzykiem niepowodzenia.

Ten artykuł jest wpisem gościnnym na blogu BIM Corner, napisanym przez Magdalenę Niemiec.

Bus factor in BIM
Rysunek 1 – Przykład czynnika ryzyka „Bus Factor”

W branży IT, żeby zapobiec tego typu sytuacjom, projekt rozdziela się na większą ilość zadań o mniejszym zakresie i angażuje więcej osób, które starają się, żeby inni dokładnie wiedzieli co robi dana osoba na projekcie. Dobrą praktyką jest również stosowanie Guidebook‘a, czyli w skrócie, przewodnika po projekcie. Znajdziecie tam dobre praktyki używane w programach, instrukcje rozwiązywania problemu, które pojawiają się z projektu na projekt i które są typowe dla danej branży i projektu. Guidebook ma na celu usystematyzować pracę i zapobiec wymyślania „koła na nowo”.

W tym artykule zostanie wyjaśnione, dlaczego warto stworzyć Standardy, Procedury i Guidebooki w firmie projektowo-budowlanej i co taki dokument powinien zawierać.

Poniżej pokrótce zostały przedstawione różnice między poszczególnymi dokumentami.

Spis treści

Polityka [Strategia], Standardy, Procedury [Wymagania] , Guideline [Wytyczne] - PSPG

Czy przeżyłeś/łaś kiedyś sytuację, kiedy podczas 2 tygodniowej nieobecności kolegi lub koleżanki, musiałeś/łaś „wskoczyć” na projekt, by zastąpić innego członka zespołu i zmarnować cały tydzień na wdrażaniu się w program i informacje zawarte w projekcie? Typowe pytanie w takim wypadku to: – co i gdzie znajdę i dlaczego tak to zostało zaprojektowane? Brzmi jak koszmar, prawda? Jednak dla osób po drugiej stronie, które wiedzą, że czeka je bałagan po powrocie z „wolnego”, również nie jest to komfortowa sytuacja i powoduje poczucie winy, gorszą rekonwalescencje, stres itd. Są to sytuacje, które niepotrzebnie budują napięcie i osobiście uważam, że skoro można zapobiegać owym wydarzeniom, to dlaczego z tego nie skorzystać- dla komfortu nas wszystkich.

By uniknąć frustracji pracowników, zaoszczędzić budżet projektowy, ułatwić wdrażanie nowych bądź tymczasowych pracowników na projekcie, stosuje się standardy, procedury, wytyczne. Pewnie wiele z Was spotkało się z tymi terminami, jednak często używamy je zamiennie, bądź w nieodpowiedni sposób.

Krótko tłumacząc: polityka to jednolita deklaracja wysokiego poziomu (nadana przez prezesa i zarząd) w całej organizacji. Standard to kontrola najniższego poziomu, którego nie da się zmienić, podczas gdy procedura to kroki postępowania. Wytyczne to po prostu przegląd tego, jak można wykonać zadanie.

Dokumenty BIM
Schemat 1 - Podstawowe założenia PSPG

Polityka [Strategia] Dokumentu – zawiera ogólną ideę, intencje kierownictwa w tworzeniu zasad, by zapewnić sprawiedliwe traktowanie, dyscyplinę i zgodność np. Dress Code Policy, Internet Policy

Standard – to zestaw obowiązkowych zasad wspierających politykę . Jest to poziom jakości, który chcemy osiągnąć np. standard finalnych rysunków. Standardy mają wysoki autorytet i mogą zawierać procedury i wymagania. Standard jest nadawany przez organizację, a pracownicy nie mają możliwości wprowadzania zmian.

Procedura – wymaganie, lista kontrolna elementów, seria poszczególnych kroków, które muszą być stosowane, by osiągnąć standard. Tworzą ją pracownicy, którzy są specjalistami w danej dziedzinie.

Guideline – wytyczne, rady, najlepsze praktyki, które pomagają w osiągnięciu celu, poprzez np. pokazanie zachowania w danej sytuacji. Są zalecane, ale nieobowiązkowe.

Schemat 2 - Zależności między PSPG

Dokumentacja w branży projektowo-budowlanej

Każda firma ma własną specyfikę tworzenia projektu: własne style, tabele, metodykę pracy. Niektóre firmy zajmują się tylko jedną branżą, a resztę zlecają firmom zewnętrznym. Niektóre prowadzą projekt całościowo od koncepcji, po prace wykonawcze na budowie, więc nie ma jednej odpowiedzi na to jak powinny wyglądać takie dokumenty jak strategie, standardy, procedury i guideline.

Teraz jak już wiemy, jakie są definicje i umiemy sobie uporządkować kolejno odpowiednie informacje zadajmy sobie pytania, które pomogą nam zdefiniować cel firmy:

  • W jakim celu chcemy stworzyć standardy, procedury i wytyczne i co chcemy osiągnąć?
  • Jako firma, Jakie mamy standardy np. projektów – z czego składają się nasze finalne rysunki i modele, zestawienia, opisy itp?
  • Co musimy ustalić by osiągnąć standard- co jest powtarzalne i niezmienne dla każdego pracownika?
  • Jakie są wytyczne, ogólne rady i instrukcje postępowania, żeby ułatwić utrzymanie standardu?


Jak już odpowiedzieliśmy sobie na pytania: dlaczego, co i jak musimy wdrożyć, by usprawnić proces, warto wytyczyć zespół ludzi, którzy się tym zajmą.

  • Do kogo adresujemy dokumentację?
  • Kto i jak będzie odpowiedzialny za proces tworzenia i aktualizacje?

Dokumentacja [PSPG] powinna zawierać zwarto napisane istotne i praktyczne informacje. Adresatami dokumentacji są projektanci i specjaliści modelowania 3D. Dotyczy to zarówno nowych pracowników jak i już tych stale zatrudnionych, kierowników branż, którzy nadzorują pracę oraz inżynierów, którzy odpowiadają za jakość informacji zawartych w modelach. Również ci adresaci powinni brać czynny proces w aktualizowaniu i tworzeniu dokumentacji.

Czasami niektóre elementy standardu i procedur (np. Nazewnictwo modeli) mogą zostać narzucone przez klienta i mogą się one wtedy zmieniać w zależności od projektu. Jednak sam proces tworzenia, porządek i organizacja powinny zostać nadane przez biuro projektowe lub firmę wykonawczą.

Dokumentacja nie powinna być instrukcją obsługiwania danego programu. Takie informacje, można uzyskać na stronie producenta oprogramowania, bądź znaleźć na Youtube lub forach w bardzo prosty sposób. Zgodnie z metodyką BIM i w ogólnym rozumieniu tego słowa, staramy się nie duplikować informacji, lecz wykorzystywać to co już zostało opracowane, automatyzować i usprawniać proces projektowania.

Przykład PSPG na podstawie programu Revit - Autodesk

Biorąc pod uwagę prace projektowe warto posłużyć się przykładem bazując na programie REVIT- firmy Autodesk, gdyż wiele firm w Europie i na Świecie projektuje instalacje Elektryczne, MEP, konstrukcję i architekturę właśnie w tym programie. Podstawowa PSPG dla programu REVIT powinna zawierać:

REVIT POLICY – firma opisuje ogólne cele tworzonych dokumentacji, np.:

  • Ułatwić pracę i komunikację między branżami
  • Ujednolicić prace w modelu
  • Zminimalizować możliwości własnej interpretacji rozwiązań programowo- projektowych

REVIT STANDARD – przedstawienie standardów modeli i informacji w nich zawartych, np.:

  • Opis przykładowego modelu w programie – rozłożonego na części
  • Opis przykładowego rysunku
  • Opis przykładowego uporządkowania strony głównej w programie
  • Wyjaśnienie struktury folderów
Schemat 3 - Pomocnicze pytania w przypadku tworzenia PSPG dla programu Revit

REVIT PROCEDURY – celem jest spisanie wymagań w jaki sposób uzyskać założenia Standardu, np.:

  • Opis template, który jest podstawą w każdym projekcie i zawiera w sobie określone linie, czcionki, filtry, parametry i tabelki
  • Wszystko znajdziemy w folderach XYZ podzielone na różne części – wyjaśnianie dokładnie do czego dany folder służy
  • Informacje na temat nazewnictwa i tworzenia nowych nazw folderów, plików, modeli centralnych i lokalnych, rodzin i parametrów
  • Informacje jak poprawnie eksportować i importować pliki

REVIT GUIDELINE – to plik zawierający rady i dobre praktyki dla użytkowników programu:

  • Dobre praktyki utrzymywania porządku w programie – w jaki sposób klasyfikować widoki i arkusze
  • Rady, jak używać parametrów globalnych, zwykłych i współdzielonych
  • Jak używać istniejących filtrów
  • Jak szybko edytować rodziny i w jaki sposób dostać się do edycji
  • Jak najlepiej tworzyć i edytować legendy i zestawienia
  • Praktyki i rady jak używać niektórych atrybutów
  • Guideline’ów można dorzucić tutoriale i najlepsze „pro tipy”.
Zaleznosci miedzy dokumentacja BIM
Schemat 4 – Zależności między dokumentami PSPG dla programu Revit

Praktyczny przykład – opis tworzenia ściany w programie 3D

Warto zwrócić uwagę, że programy 3D dają nam o wiele więcej możliwości interpretacji wybranej przez nas ścieżki tworzenia elementów, niż programy dwuwymiarowe. Przykładowo możemy stworzyć ścianę w całości składającą się z jednej części, ale wewnątrz podzielonej na: cokół, podstawę i gzyms lub stworzyć 3 osobne ściany nazwane cokół, podstawowa ściana i gzyms.

Każdy sposób ma swoje dobre i złe strony. 3 osobne ściany mogą być problematyczne w momencie, gdy chcemy przesunąć ścianę i powinniśmy pamiętać o jeszcze dwóch innych elementach, które trzeba sprawdzić czy przesunęły się automatycznie, czy należy je poprawić i dopasować ręcznie. Program zazwyczaj nam w tym pomaga i informuje nas o elementach, które „fruwają”, jednak jak wiadomo nie zawsze mamy czas na sprawdzanie modeli 3D, np. jeśli dla klienta wydajemy tylko konkretne płaskie rysunki w 2D. Z kolei ściana 3w1 jest dla bardziej zaawansowanych użytkowników i wymaga w początkowej fazie więcej czasu i analizowania, ale w późniejszej fazie ułatwia zmiany.

Jest to prosty przykład, ale w dużej firmie, która przerabia dużo projektów, liczą się detale i czas. Dobrze jest wybrać jeden sposób tworzenia ścian (oraz innych elementów jak stropy, słupy, okna itp.) i trzymania się tego przy modelowaniu. Taka informacja powinna zostać zawarta w Guideline, jako porada- jak umiejętnie modelować, by ułatwić edytowanie modelu. W procedurze natomiast opiszemy nazwę ściany, która powinna być określona jako np. Sciana_KartonGips_10cm.

Podsumowanie

Głównym celem Dokumentów PSPG jest:

  • Pomoc w prawidłowym i efektywnym wdrożeniu pracownika w prace projektowe i zwyczaje firmy.
  • Ułatwienie komunikacji w zespole i ograniczenie nieścisłości, problematycznych kwestii i błędów.
  • Zminimalizowanie strat czasowych i finansowych związanych z brakiem porozumienia – nie wymyślamy za każdym razem „koła na nowo”.
  • Utrzymanie modeli w tym samym standardzie, za pomocą odpowiednich procedur i guideline’ów. W taki sposób, aby każdy pracownik otwierający plik, mógł się w prosty sposób zorientować, co widzi, gdzie jest i gdzie co znaleźć.

BIM i projektowanie 3D już pędzi w zawrotnym tempie, a to dopiero początek wprowadzania nowych technologii w budownictwie. Przed firmami budowlanymi stoi ciężkie zadanie, które polega na podążaniu za trendami i oczekiwaniami inwestorów. Rynek się zawęża, a równocześnie zwiększa się konkurencyjność. Wszystko, co pomaga nam być ponad konkurencją jest dobrą kartą przetargową, bo ostatecznie dla firm liczą się aspekty ekonomiczne i finansowe. Oszczędzamy, gdy wdrażamy standardy, procedury i wytyczne, które będą pomagać w codziennej pracy i pozwolą wyjść naprzeciw potrzebom pracowników. Zyskujemy, gdy niwelujemy chaos, stres i lęk, bo to nie sprzyja efektywności i kreatywności, a zależy nam na tworzeniu przyjaznego środowiska pracy, redukcji kosztów i zmniejszeniu rotacji wśród specjalistów. Podążamy z duchem czasu i technologii, w myśl tego, że zadowolony i spokojny pracownik to szczęśliwy i bardziej wydajny pracownik.

Popatrzmy na branżę IT jak na inspirację, przykład, dzięki któremu będzie nam łatwiej nadążyć za postępem i zwiększyć efektywność pracy.

A czy Wy macie jakieś ciekawe przykłady, doświadczenia, kiedy dokumentacja PSPG przydałaby się w firmie? Kiedy zastępowanie kogoś na projekcie, było na tyle trudne lub niemożliwe, że pozostało tylko poczekać na powrót osoby, która się tym zajmowała?

Dokładne strategie, standardy, procedury i wytyczne na podstawie prostego modelu domku już w następnych artykułach! Przyjrzymy się w nich bliżej zaletom posiadania w firmie dokumentacji zmniejszającej ryzyko „Bus Factor”.

Magdalena Niemiec
Magdalena NiemiecAutorka wpisu
Czytaj więcej
Magda skończyła Architekturę i Urbanistykę na Politechnice Śląskiej w Gliwicach oraz studia podyplomowe BIM na AGH w Krakowie. Pracuje w firmie Fluor S.A. w Gliwicach, jako architekt w branży „Advenced Technologies and Life Sciences”. Od kilku lat intensywnie tworzy, automatyzuje i koordynuje projekty w programach Revit i Naviswork. W swoim życiorysie miała również 2 letni epizod jako Grafik Designer, gdzie zajmowała się modelowaniem 3D, programowaniem i animacjami na potrzeby wirtualnej rzeczywistości w programie Unreal Engine.

The post Po co nam standardy, procedury i inne dokumenty BIM w firmie? appeared first on Bim Corner.

]]>
https://bimcorner.com/pl/po-co-nam-standardy-procedury-i-inne-dokumenty-bim-w-firmie/feed/ 0
Kontrola wielobranżowa w zespole projektowym https://bimcorner.com/pl/kontrola-wielobranzowa-w-zespole-projektowym/ https://bimcorner.com/pl/kontrola-wielobranzowa-w-zespole-projektowym/#respond Tue, 03 Jan 2023 08:43:24 +0000 https://bimcorner.com/?p=33979 Forma kontroli wielobranżowej, z angielskiego w skrócie IDC (Interdisciplinary control), może różnić się w zależności od projektu i osoby ją przeprowadzającej. Jako manager projektowania skupiający się na średniej wielkości projektach budowlanych i infrastrukturalnych, preferuję sesje „okrągłego stołu” wzorowane na spotkaniu ICE. Z mojego doświadczenia wynika, że ta metoda otwiera dialog między branżami, a odpowiednio zarządzana […]

The post Kontrola wielobranżowa w zespole projektowym appeared first on Bim Corner.

]]>

Forma kontroli wielobranżowej, z angielskiego w skrócie IDC (Interdisciplinary control), może różnić się w zależności od projektu i osoby ją przeprowadzającej. Jako manager projektowania skupiający się na średniej wielkości projektach budowlanych i infrastrukturalnych, preferuję sesje „okrągłego stołu” wzorowane na spotkaniu ICE. Z mojego doświadczenia wynika, że ta metoda otwiera dialog między branżami, a odpowiednio zarządzana gwarantuje, że wszystkie obszary projektu – jak również wszystkie zaangażowane branże – są odpowiednio reprezentowane. To znaczy, o ile uda mi się być na bieżąco przez całe spotkanie bez wylogowywania się w połowie zdania. Ale o tym później…

Ten artykuł jest wpisem gościnnym na blogu BIM Corner, napisanym przez Gro Overn Mansford.

Spis treści

1. Kontrola wielobranżowa - czym jest i dlaczego jest nam potrzebna?

Najpierw zacznijmy od krótkiej definicji. Kontrola wielobranżowa może być zdefiniowana jako:

Systematyczny przegląd produktu w celu zapewnienia, że wszystkie rozwiązania zostały wprowadzone do wspólnej, wielobranżowej koncepcji, która może być podstawą wyborów, decyzji i późniejszego projektu wykonawczego budynku.

Kontrola może odbywać się na kilka sposobów: w ramach spotkania, jako kontrola modelu BIM – albo za pomocą kontroli kolizji, albo innej formy sprawdzenia – ale zawsze jako kontrola wielobranżowa.
Dlaczego powinniśmy wykonać kontrolę wielobranżową?

Głównym celem jest zwalczanie błędów w projekcie. Budownictwo często jest ich źródłem, a największe błędy w budynkach mają swoje początki w fazie projektowania. Dlatego celem projektantów, którzy odpowiadają za fazę projektową, powinna być minimalizacja liczby błędów, które ,,wysyłamy” z naszych biur projektowych.

Norweska branża budowlana od pewnego czasu dostrzega to wyzwanie i w odpowiedzi na nie zainicjowała Program Kosztów Budowy (ang. Building Cost Programme). Celem programu było zidentyfikowanie źródeł błędów projektowych i znalezienie sposobu, w jaki sposób możemy poprawić sytuację, aby osiągnąć mniej błędów w naszych projektach.

Program Kosztów Budowy zalecił ustanowienie procesów weryfikacji po osiągnięciu kamieni milowych, na przykład na końcu studium wykonalności. Oprócz tego Program określił zarządzanie wersjami rysunków jako klucz – zwłaszcza w odniesieniu do wielobranżowego dialogu między projektantami. Powoduje to konieczność skupienia się na wielobranżowym procesie projektowania.

Kierownik projektowania powinien zainicjować IDC na koniec każdej fazy projektu, aby upewnić się, że każdy istotny punkt został uwzględniony. W przypadku, gdy projekt nie został wystarczająco dopracowany w biurze projektowym, konsekwencje dla jego realizacji będą znaczące. Brak struktury i dokumentacji kontroli wielobranżowej może prowadzić do przeniesienia na plac budowy błędów projektowych i innych wielobranżowych wyzwań.

👉 W skrócie: zawsze przeprowadzaj kontrolę wielobranżową przed dostarczeniem projektu!

2. Jak zaplanować kontrolę wielobranżową?

Zachęcam do planowania swoich IDC na początku każdego nowego projektu, w tym samym czasie, gdy ustalane są jego plany realizacji. W wyniku powyższych rekomendacji w firmie Multiconsult, w której pracuję, jak i w wielu innych biurach projektowych, opracowano własne Modele Realizacji Projektów (w przypadku Multiconsult nazywa się to „MultiPEM”), które wymagają IDC na koniec każdego etapu dowolnego procesu projektowego. W tym artykule opiszę, jak zaplanowałam, przygotowałam i wykonałam jedno z IDC dotyczące projektu nowego przedszkola z certyfikatem BREEAM dla gminy Oslo.

Podstawą do ustalenia planu jest MultiPEM, który dzieli prace projektowe na fazy i etapy. Pod koniec każdego etapu, oprócz procedur kontroli wewnętrznej w każdej branży, należy wyznaczyć datę dla IDC. Format kontroli może się różnić w zależności od fazy i etapu projektu, ale wszystkie IDC powinny być widoczne w planach projektu od samego początku.

Meeting agenda with tasks
Przykład harmonogramu projektowania, z IDC jako oddzielną aktywnością - część 1

Kontrole wielobranżowe zostały wykonane w następujących etapach projektu:

Krok 1 – Podstawa projektowania (Design basis)
Krok 1 nie zajmuje dużo czasu, ale jest ważnym punktem wyjścia do procesu projektowego. Głównym celem tego kroku jest zebranie i sprawdzenie jakości podstaw projektowych, które będą stanowić punkt wyjścia dla procesu projektowego. W powyższym przykładzie IDC odbywało się jako sesja „okrągłego stołu” podczas „normalnego” spotkania projektowego, wskazanego jako aktywność numer 5 powyżej.

Kroki 2 i 3 – Geometria i dokumentacja
IDC na tych etapach wymaga więcej czasu i skupienia, ponieważ liczba szczegółów i rozwiązań do sprawdzenia może być ogromna. W tym przypadku kontrola została przeprowadzona jako całodzienne spotkanie ICE (jak wskazano w czynnościach nr 9 i 12 powyżej) z napiętym harmonogramem, w którym wszystkie zaangażowane branże były obecne przynajmniej przez część dnia. Spotkania koncentrowały się wokół listy kontrolnej dotyczącej konkretnego projektu i obowiązywała specjalna procedura sprawdzania problemów po spotkaniu ICE.

Ważnym warunkiem wstępnym osiągnięcia jakości w IDC jest to, że rysunki ze wszystkich dyscyplin są w 95% kompletne przed spotkaniem ICE. Aby to zilustrować: w poniższym harmonogramie rysunki architekta (czynność nr 23) mają być gotowe do daty IDC (czynność nr 9). Harmonogram projektu musi zostać ustalony w taki sposób, aby jasno pokazać, że wszystkie czynności związane z tworzeniem rysunków i wszelkim detalowaniem modelu BIM muszą zostać zakończone przed wspomnianym IDC.

Agenda for IDC
Przykład harmonogramu projektowania, z IDC jako oddzielną aktywnością - część 2

Plan ten wskazuje, że okres po spotkaniu ICE był zarezerwowany na wszelkie poprawki lub zmiany, które mogły być konieczne w wyniku kontroli wielobranżowej (jak pokazano w czynności nr 24 w powyższym harmonogramie).

3. Wady i zalety kontroli wielobranżowej

Skoncentrowanie się od samego początku na zagadnieniach wielobranżowych jest dobre, ale ważne jest również zapewnienie „mniejszych” branż co to podejście faktycznie dla nich oznacza. W tym projekcie przedszkola, którego używam jako przykładu, otrzymanie niekompletnego zaproszenia na całodniowe spotkanie ICE wywołało pewien poziom „paniki”. W rzeczywistości każda z pomniejszych branż uczestniczyła w spotkaniu ICE tylko przez około pół godziny i gdy tylko zaproszenie na spotkanie zostało zredagowane, aby to odzwierciedlić, „panika” opadła.

Uwidocznienie IDC w harmonogramach projektu, jak pokazano, zapewnia zaangażowanie wszystkich interesariuszy. Sygnał wysłany do inwestora, dotyczący koncentracji na wielobranżowych zagadnieniach w całym procesie projektowym, spotkał się z pozytywnym odbiorem. Oznacza to również wzrost oczekiwań co do jakości dostarczanego produktu.

W tym projekcie inwestor został zaproszony do udziału w IDC. Pozwoliło mu to na obserwację nas, ale został również uświadomiony o wszystkich kwestiach, które nie były w tym czasie wystarczająco skoordynowane. Wprowadzało to projektantów w pewien niepokój, ale z mojego doświadczenia wynika, że inwestor docenia wysiłek i możliwość bycia zaangażowanym w wielobranżowy proces.

4. Harmonogram i zaproszenie na spotkanie – co przygotować?

Wczesne przygotowanie to podstawa! Gwarantuje to, że wymagani członkowie zespołu projektowego zarezerwują swój czas. Niezwykle ważne jest, aby wszyscy byli dostępni w tym samym czasie, aby w pełni sprawdzić wszystkie wielobranżowe zagadnienia. Zdecydowanie korzystne jest wysłanie zaproszenia na spotkanie na wczesnym etapie projektu, pomimo nieposiadania konkretnego planu/harmonogramu na dany dzień, aby mieć pewność, że zostanie zarezerwowany czas na to spotkanie.

Oto przykład zaproszenia na spotkanie:

Zapraszam na ustrukturyzowany wielobranżowy przegląd projektu, przed wysłaniem go do klienta. Na tym spotkaniu główne branże usiądą przy stole i razem będą systematycznie przeglądać swoje modele, aby odkryć wszelkie błędy, które można poprawić przed wysłaniem projektu.
W ciągu dnia przejdziemy przez checklistę/listę rzeczy do zrobienia, nad którymi warto mieć kontrolę w projekcie. Ponadto tego dnia odbędzie się ostateczna kontrola jakości dokumentacji rysunkowej, która ma zostać dostarczona.
Aby przegląd zakończył się sukcesem i osiągnął pożądaną przez nas wysoką jakość, ważne jest, aby każda z branż miała przynajmniej jednego przedstawiciela na spotkaniu oraz aby wszystkie branże z wyprzedzeniem przesłały swoje modele .ifc do połączenia w wielobranżowy model.

A oto kilka wskazówek dotyczących przygotowań:

  • Przygotuj plan na spotkanie z dobrze widoczną strukturą. Możesz chcieć przejść przez każdą część budynku i każde piętro po kolei lub branża po branży. A może projekt jest na tyle duży, że lepiej podzielić go na obszary kontrolne lub sekcje? Ustanów system na wczesnym etapie i poinformuj o nim każdą branżę, aby mogła się jak najlepiej przygotować.
  • Upewnij się, że masz dostępne wymagane udogodnienia; na przykład wymagane oprogramowanie (Solibi lub Navisworks), duże ekrany, zaplecze konferencyjne, jedzenie itp. Upewnij się, że te sprawy są ustalone wcześniej, aby czas spotkania nie był marnowany na bieganie w poszukiwaniu pisaków, zapewnij oprogramowanie które działa lub inne podobne szczegóły. Cały czas poświęcony na spotkanie jest cenny, a kluczem do efektywnej kosztowo realizacji są Twoje przygotowania.
  • Harmonogram spotkania powinien opierać się na systemie ustalonym dla kontroli. Nie musisz mieć wszystkich w pokoju przez cały czas. Starannie planując swój harmonogram, będziesz w stanie znacznie zmniejszyć liczbę obecnych osób – i czas trwania uczestnictwa każdej osoby. Staranne planowanie skutkuje efektywnym kosztowo i czasowo spotkaniem ICE w danym dniu.
  • Utwórz listę kontrolną wszystkich problemów, które nie zostały wyjaśnione, zestawiając problemy z protokołów ze spotkań i/lub listy rzeczy do zrobienia używanych w procesie projektowania. Posortuj zagadnienia tak, aby pasowały do harmonogramu przed spotkaniem. Pamiętaj, aby zostawić trochę wolnego miejsca na liście kontrolnej na wszelkie nowe problemy, które mogą pojawić się podczas spotkania ICE.
  • Samodzielne przeprowadzenie spotkania ICE na taką skalę z pewnością nie jest najskuteczniejszym sposobem na zrobienie tego. Jako manager projektowania możesz poprosić zespół o pomoc w obsłudze modelu BIM podczas spotkania, sporządzeniu notatek do protokołu ze spotkania i listy kontrolnej, upewnieniu się, że harmonogram jest przestrzegany oraz zajęciu się sprawami administracyjnymi, które mogą wystąpić podczas prowadzenia spotkania ICE. Przekonanie, że sam poradzisz sobie z tymi wszystkimi zadaniami podczas całodniowego spotkania, prawdopodobnie sprawi, że będzie ono mniej efektywne dla uczestników, którzy będą musieli na ciebie czekać, aż wykonasz swoje zadania.

Przykład szczegółowego harmonogramu:

Harmonogram spotkania

Wszyscy biorą udział od samego początku.

0900-0915: Powitanie i przegląd harmonogramu spotkania
0915-0920: Punkty bezpieczeństwa przeciwpożarowego (po tym bezp. p. poż. opuszcza spotkanie)
0920-0930: Punkty Fizyki Budowli (po tym Fizyki Budowli opuszcza spotkanie)
0930-0940: Akustyka budynku (po tym akustyka budynku opuszcza spotkanie)
0940-0950: Fundamenty i geotechnika budynku (po tym fundamenty i geotechnika opuszcza spotkanie)

Krótka przerwa (5-10 minut na napełnienie kubka kawą i rozprostowanie nóg i pleców)

1000-1020: Punkty wodno-kanalizacyjne i burzowe oraz architektury krajobrazu (po tym punkcie wymienione branże opuszczają spotkanie)
1020-1030: Punkty konstrukcyjne
1030-1100: Punkty architektoniczne (później konstrukcja i architektura opuszczają spotkanie)

Krótka przerwa (5-10 minut na napełnienie kubka kawą i rozprostowanie nóg i pleców)

1110-1130: Punkty elektryczne
1130-1200: Punkty wentylacji/HVAC
1200-1230: Podsumowanie spotkania i ewentualne inne zagadnienia

👉 Wskazówka: Oczekuje się, że wszystkie branże przeprowadziły swoje kontrole przed kontrolą wielobranżową. Powinny one również dokonać sprawdzenia prac innych branż przed spotkaniem ICE.

5. Nadchodzi wielki dzień – co mam robić?

Twoje szczegółowe przygotowania powinny rozpocząć się na kilka dni przed spotkaniem ICE. Zwerbuj asystenta i zdefiniuj zadania, które ma wykonać ta osoba, aby zapewnić sprawne spotkanie. Jeśli rekrutujesz innego członka projektu do napisania protokołu spotkania, upewnij się, że ta osoba, nie jest jednym z głównych wykonawców kontroli wielobranżowej. Lepiej, żeby te zadania wykonywała osoba mniej zaangażowana w projekt. Często werbowałam młodszego inżyniera z mniejszym doświadczeniem wielobranżowym, aby spisał protokół ze spotkania w moim imieniu – co z kolei daje tej młodej osobie możliwość nauki.

Kolejną kluczową kwestią jest jasna komunikacja z każdą branżą z wyprzedzeniem, aby upewnić się, że wniosą oczekiwane/wymagane elementy na spotkanie ICE, oraz że z wyprzedzeniem dostarczą niezbędną dokumentację do wglądu przez innych i że jest ona na właściwym poziomie jakości.

Zaleca się ostatnią kontrolę jakości harmonogramu przed spotkaniem ICE, ponieważ mogą pojawić się problemy w ostatniej chwili, które wymagają uwagi wszystkich osób zgromadzonych w jednym miejscu.

👉 Wskazówka: zarówno systemy wsparcia technicznego, jak i kawa są ważne dla udanego spotkania – opłaca się je wcześniej przygotować.

Dobrym pomysłem jest przygotowanie widoków w modelu BIM w ciągu ostatnich dni przed spotkaniem, a także otwarcie modelu przed rozpoczęciem spotkania, aby upewnić się, że wszystko jest tam, gdzie być powinno – zwłaszcza jeśli odbywa się ono w nowym miejscu.

Praktyczne wskazówki dotyczące przeprowadzenia spotkania ICE

  • Po rozpoczęciu spotkania omów harmonogram i podkreśl znaczenie precyzyjnych i krótkich komentarzy i dyskusji, tak aby spotkanie przebiegało zgodnie z planem przez cały dzień, a grupa mogła omówić wszystkie tematy i  zaplanowane zagadnienia. Należy również zaznaczyć, że w harmonogramie nie ma miejsca na wykonanie prac projektowych lub wykonanie wcześniej przydzielonych zadań. Takie zajęcia będą musiały zostać przeprowadzone po spotkaniu ICE.
  • Rola moderatora spotkania jest rolą wymagającą i przez cały czas musisz być czujny. Nie możesz sobie pozwolić na samodzielne robienie notatek, ponieważ stracisz uwagę uczestników, a tym samym kontrolę nad swoim spotkaniem. Ty, jako moderator, powinieneś skupić się na prowadzeniu dyskusji i doprowadzić je do wniosków w wyznaczonych ramach czasowych, jednocześnie upewniając się, że grupy przez cały czas skupiają się na najbardziej krytycznych kwestiach. Poproś swojego asystenta o robienie obszernych notatek, ponieważ pozwoli ci to zapamiętać kontekst każdej sprawy, tworząc później podstawę do sporządzenia protokołu spotkania. Twój asystent powinien również przez cały czas mieć oko na harmonogram i może również krótko podsumować każdy problem, zanim przejdziesz do następnego. Zalecam, aby twój koordynator BIM lub inny uczestnik spotkania, który jest w stanie poruszać się po modelu BIM (na przykład architekt), był odpowiedzialny za wyświetlanie modelu 3D na dużym ekranie podczas spotkania. W ten sposób Ty, jako moderator spotkania, możesz przez cały czas skupić się na kwestiach będących przedmiotem dyskusji.

6. Zadania po kontroli wielobranżowej

Po spotkaniu IDC Twoim pierwszym zadaniem jest sporządzenie protokołu ze spotkania. Kształt i jego forma zależy od kilku czynników:

  • Czy powinieneś móc „odhaczać” ukończone zadania?
  • Czy będzie używany jako narzędzie do identyfikowania niedokończonych zadań?
  • Czy lista powinna być interaktywna, aby same branże mogły „odhaczać” ukończone zadania, czy też manager projektowania powinien mieć wyłączne prawo do zamykania ukończonych zadań?
  • Czy listę kontrolną można utworzyć i udostępnić za pośrednictwem platformy do współpracy?

Moją praktyką jest sporządzanie „tradycyjnych” protokołów spotkań na firmowym szablonie, na którym odnotowywana jest data, godzina oraz nazwiska uczestników. Pozostała część protokołu z szablonu spotkania nie jest wykorzystywana, ponieważ wolę dołączyć kopię konkretnej listy kontrolnej (wraz z notatkami sporządzonymi w ciągu dnia) jako część dokumentu. Alternatywnie lista kontrolna jest wymieniona jako odniesienie w protokole ze spotkania.

Lista kontrolna
Moje „wstępne” listy kontrolne zawierają wszystkie kwestie omawiane na spotkaniu ICE. Po spotkaniu wykorzystuję tę „brutto” listę jako podstawę do bardziej usystematyzowanej listy kontrolnej „netto”, dołączonej do protokołu spotkania. Lista kontrolna „netto” powinna mieć co najmniej następujące właściwości:

  • Unikalna numeracja zadań
  • Opisz czynniki, które można kontrolować
  • Wyznacz osobę odpowiedzialną za rozwiązanie problemu
  • Wymagany opis działania
  • Miejsce na krótkie komentarze osoby odpowiedzialnej
  • Miejsce na podpisanie czynności jako zakończonej

W przypadku wybrania do tego celu programu Excel lista może wyglądać następująco:

IDC Przykładowa lista kontrolna
Przykładowa lista kontrolna z numerem zadania, opisem, osobą odpowiedzialną i terminem - tutaj punkt informacyjny

Edytowalna lista kontrolna powinna zostać udostępniona wszystkim uczestnikom na platformie do współpracy jak najszybciej po spotkaniu ICE, aby każda osoba odpowiedzialna mogła samodzielnie odhaczyć swoje zadania w miarę ich rozwiązywania. Gdy tylko minie termin wykonania zadań, manager projektowania powinien przejrzeć listę, aby upewnić się, że wszystkie nierozwiązane kwestie zostały załatwione.

👉 Wskazówka: format nie jest ważny – ważne jest, aby ustanowić system, którego nie można źle zrozumieć – i aby pasował do projektu.

Podsumowanie

Dla managera projektowania ważne jest systematyczne przeprowadzanie kontroli projektowej, aby wszystkie rozwiązania zostały dopracowane do wielobranżowej, spójnej koncepcji, która może być podstawą wyborów, decyzji i późniejszego projektu wykonawczego budynku. Sposób, w jaki odbywa się IDC, może się różnić w zależności od projektu. Niektóre odbywają się w formie spotkań ICE, inne jako papierowe lub oparte na modelach kontrole polegające na przekazywaniu modeli/rysunków technicznych między branżami, które wypełniły pola kontroli, aby pokazać, że ich kontrola została zakończona. W tym artykule opisano, w jaki sposób można przeprowadzić IDC w formie spotkania ICE.

Planując IDC do wykonania w swoim projekcie, ważne jest, aby:

  • Proces był widoczny w harmonogramie projektu od początku
  • Zapewnić, że uwzględniono wszystkie odpowiednie branże i zagadnienia
  • Jasno określić poziom i zawartość każdego IDC
  • Opisanie przygotowania, które każdy uczestnik musi wykonać z wyprzedzeniem
  • Jasne zakomunikowanie poziomu zaangażowania oczekiwanego od każdego uczestnika

Pamiętaj, że działania po spotkaniu i odpowiednia dokumentacja IDC są stanowczo wymagane, więc upewnij się, że przeznaczysz wystarczająco dużo czasu na ich opracowanie po zakończeniu IDC.

Podczas COVID przeprowadziłam kilka IDC jako cyfrowe spotkania ICE w Teams. Nigdy nie zapomnę szczególnie jednego takiego spotkania. Spotkanie trwało około 2 godzin i już kilka razy przechodziliśmy od udostępniania listy kontrolnej do udostępniania modelu BIM i z powrotem. W tym momencie mieliśmy przejść z jednej branży do drugiej, a w spotkaniu uczestniczyło około 15 osób. Model BIM znajdował się na wspólnym ekranie, a moim zamiarem była zmiana wspólnego ekranu, aby udostępnić grupie listę kontrolną na moim ekranie. Byłam w połowie zdania, kiedy udało mi się kliknąć czerwony przycisk „wyjdź” zamiast białego przycisku „udostępnij”!

Panel sterowania z Teams – przyciski „Udostępnij” i „Wyjdź” są niebezpiecznie blisko siebie

Mój puls oczywiście skoczył jak szalony i wydawało mi się, że minęła wieczność, zanim udało mi się ponownie wejść na spotkanie, tylko po to, by spotkać się z głośnymi rykami śmiechu wszystkich uczestników – i naszego inwestora! Jego powitalny komentarz brzmiał: „Haha, wydaje mi się, że Gro zdołała się od nas rozłączyć!”

Gro Overn Mansford
Gro Overn MansfordAutorka wpisu
Czytaj więcej
Gro Overn pracuje jako manager projektowania w firmie Multiconsult w Oslo (Norwegia). Posiada tytuł magistra inżyniera uzyskany na Universytecie w Newcastle w Wielkiej Brytanii. Pracowała w Wielkiej Brytanii i Ghanie (Afryka) jako konsultant w branży wodno-ściekowej i konstrukcyjnej, zanim wróciła do domu w Norwegii i awansowała na stanowisko managera projektowania. Ma doświadczenie w zarządzaniu różnorodnymi grupami projektowymi, w tym wszystkich specjalności inżynierskich oraz architektów. Przez lata była zaangażowana we wszystkie etapy procesu projektowego i pasjonuje się jego digitalizacją. Jest certyfikowanym profesjonalistą VDC. Naprawdę wierzy, że cyfryzacja połączona ze zrównoważonym rozwojem to przyszłość naszej branży. Jest mamą trójki dzieci, a wolny czas spędza właśnie z nimi - kiedy nie wychodzi akurat do lasu z psem.

The post Kontrola wielobranżowa w zespole projektowym appeared first on Bim Corner.

]]>
https://bimcorner.com/pl/kontrola-wielobranzowa-w-zespole-projektowym/feed/ 0
Jak zaplanować efektywne spotkanie projektowe? https://bimcorner.com/pl/jak-zaplanowac-efektywne-spotkanie-projektowe/ https://bimcorner.com/pl/jak-zaplanowac-efektywne-spotkanie-projektowe/#respond Tue, 22 Nov 2022 07:17:08 +0000 https://bimcorner.com/?p=33215 Jak zapewnić efektywność spotkania projektowego? Jedną z najważniejszych rzeczy jest w tym wypadku dobre planowanie i dobrze przygotowana agenda. Aby spotkanie przebiegało sprawnie, dostosuj agendę spotkania w taki sposób, aby właściwe pozycje na Twojej liście działań pojawiały się we właściwym czasie. Z mojego doświadczenia wynika, że listy zadań w aplikacji Teams Planner mogą być świetnym […]

The post Jak zaplanować efektywne spotkanie projektowe? appeared first on Bim Corner.

]]>

Jak zapewnić efektywność spotkania projektowego? Jedną z najważniejszych rzeczy jest w tym wypadku dobre planowanie i dobrze przygotowana agenda. Aby spotkanie przebiegało sprawnie, dostosuj agendę spotkania w taki sposób, aby właściwe pozycje na Twojej liście działań pojawiały się we właściwym czasie. Z mojego doświadczenia wynika, że listy zadań w aplikacji Teams Planner mogą być świetnym narzędziem, które pomoże Ci osiągnąć efektywne spotkania projektowe.

Ten artykuł jest wpisem gościnnym na blogu BIM Corner, napisanym przez Gro Overn Mansford.

Jako manager projektowania, moje korzystanie z aplikacji Teams Planner zaczęło się na dobre w 2019 roku, kiedy zostałam mianowana kierownikiem projektu technicznego dla zespołu projektowego składającego się z członków z 10 różnych firm. Firmy różniły się wielkością i stopniem cyfryzacji, a wszyscy członkowie zespołu projektowego pracowali w swoich biurach domowych przez cały proces projektowania. Biura te były rozmieszczone na dużym obszarze geograficznym, co sprawiało, że częste/codzienne spotkania z zespołem były niepraktyczne, jeśli nie całkowicie niemożliwe. Z tego powodu współpraca na projekcie w pełni odbywała się za pomocą aplikacji Teams.

Ten artykuł dotyczy zarządzania projektowaniem. Na BIM Corner znajdziesz serię poświęconą tej tematyce – poprzednie artykuły możesz przeczytać tutaj:

Spis treści

1. Teams Planner – klucz do efektywnych spotkań?

Warunkiem wstępnym osiągnięcia efektywnych spotkań przy użyciu aplikacji Teams Planner jest wcześniejsze zarejestrowanie wszystkich zadań i zależności w programie. Równie dobrze może to zrobić każdy członek zespołu projektowego, jak i manager projektowania. Na projektach, gdzie pracuję, stało się to sposobem, w jaki moi koledzy i koleżanki powiadamiają mnie o nowych przypadkach lub problemach wymagających uwagi zespołu projektowego.

Każda akcja i zależności są wprowadzane do aplikacji jako „element zadania”, w którym szczegółowo opisano podstawowe informacje i zadania do wykonania, w tym odpowiedzialność – do kogo są one przypisane – jak pokazano w poniższym przykładzie.

Actions and interfaces
Lista zadań wraz z opisami w aplikacji Teams Planner

Osoba odpowiedzialna za zadania, a także osoby, które potrzebują informacji na dany temat, są zarejestrowane w zadaniu, co oznaczają kolorowe kółka z inicjałami odpowiednich osób. Każda osoba zarejestrowana w elemencie zadania jest automatycznie powiadamiana przez aplikację za każdym razem, gdy do tego zadania zostanie wprowadzony nowy wpis. Nowym wpisem może być na przykład zmiana opisu zadania, dołączenie dokumentu potwierdzającego lub zmiana statusu. Cała korespondencja związana z elementem zadania jest rejestrowana w elemencie i można ją prześledzić, zarówno w odniesieniu do tego, kto ją napisał, jak i kiedy została napisana.

Przed każdym spotkaniem – czyli sesjami ICE, spotkaniami projektowymi lub spotkaniami związanymi z zarządzaniem projektu (ang. project management) – ustalana jest agenda spotkania, wykorzystując pozycje zadań jako punkt wyjścia. Gdy każdemu elementowi zostanie przypisany termin (oznaczony numerem 1 poniżej) lub status (numer 2 poniżej), funkcje sortowania w Planerze mogą zostać użyte do odfiltrowania zadań wymagających uwagi na nadchodzącym spotkaniu.

Przypisywanie daty i statusu do zadania

Kiedy rozpoczynamy szczegółowe planowanie spotkania na kilka dni przed faktyczną datą spotkania, możemy filtrować zadania w celu sprawdzenia, które z nich są zaległe lub posiadają określony status i powinny zostać poruszone na spotkaniu. Funkcja filtrowania znajduje się w prawym górnym rogu, jak pokazano na poniższym przykładzie.

Using Teams for filtering of actions
Filtrowanie listy zadań poprzez wybór terminu zakończenia

Pozycje zadań można łatwo przenosić w górę i w dół w każdej kategorii, aby nadać im odpowiedni priorytet. Jest to funkcja, z której aktywnie korzystam, aby najważniejsze sprawy, w tym wszelkie zaległe działania, były załatwiane jak najwcześniej. Jednocześnie łączę zadania/działania dla każdej branży, aby móc jak najszybciej zwolnić uczestników danej grupy ze spotkania. Zaproszenie na spotkanie w Outlooku jest aktualizowane o listę priorytetowych zadań utworzoną w Teams Planner i jest dystrybuowane do uczestników z kilkudniowym wyprzedzeniem. Aktualizacja zawiera instrukcje dotyczące tego, w której części spotkania mają uczestniczyć różni uczestnicy, jak pokazano na poniższej ilustracji.

Planowanie spotkania projektowego
Agenda w zaproszeniu na spotkanie

Spotkania są prowadzone „na żywo” w aplikacji Teams Planner, wyświetlając aplikację na ekranie w sali konferencyjnej lub na ekranie spotkania on-line w przypadku Teams lub Zoom. Każda pozycja zadania jest otwierana, a informacje są wykorzystywane jako podstawa do dyskusji i podejmowania decyzji. Podczas spotkania liczba minut poświęconych na każde zadanie jest wpisana bezpośrednio do danego punktu. Po ich wprowadzeniu do każdej zainteresowanej strony zarejestrowanej w pozycji zadania wysyłane jest powiadomienie.

Praca w ten sposób oznacza, że nie trzeba tracić cennego czasu spotkań na zadania, które zostały zamknięte lub rozwiązane pomiędzy spotkaniami, ponieważ strony w nie zaangażowane zostały już poinformowane o jego zakończeniu za pośrednictwem funkcji automatycznego powiadamiania Teams. Korzystając z tej metody pracy, mogliśmy wykorzystać czas, który faktycznie spędziliśmy razem, na spotkaniach dotyczących nierozwiązanych spraw, zamiast spędzać go na omawianiu spraw już zakończonych.

2. Jak skrócić liczbę oraz czas spotkań? 

Jako manager projektowania dużą część mojego dnia pracy poświęcam na planowanie i realizację współpracy w danym projekcie. Faktem jest, że duża część tej współpracy odbywa się tradycyjnie na spotkaniach, a często w każdym z naszych projektów odbywa się ich bardzo dużo – szczególnie w bardziej intensywnych okresach życia projektów. Niektóre z tych spotkań mogą być postrzegane jako niepotrzebne, zbyt długie lub mało przydatne dla niektórych uczestników. Zapewniam, że moim celem nie jest umawianie spotkań tylko po to, żeby się spotkać, choć może to być świetna zabawa! Celem spotkań jest zapewnienie sprawnego przebiegu projektu oraz ułatwienie interakcji między członkami zespołu projektowego. Jeśli jako przedstawiciel jednej branży kontaktujesz się z innymi branżami w grupie, z własnej inicjatywy, i rozwiązujesz niezbędne problemy związane z zależnościami, bez konieczności organizowania przez nas spotkania, to aktywnie przyczyniasz się do zmniejszenia liczby spotkań niezbędnych aby dostarczyć udany produkt końcowy.

W przypadku, gdy Twoja branża projektowa ma ograniczony budżet i/lub ograniczenia czasowe i chcesz zmniejszyć liczbę spotkań, w których uczestniczysz, aby zaoszczędzić czas, ważne jest, aby pamiętać o następujących kwestiach: każda branża, która rozwiązała wszystkie swoje problemy i wyzwania związane z zależnościami z innymi branżami i mnie o tym poinformowała, nie otrzyma zaproszeń na spotkania w celu rozwiązania tych powiązań. Przykład: branża, taka jak inżynieria akustyczna, sporządza i dostarcza raport dotyczący wymagań na wczesnym etapie projektu. Na późniejszych etapach projektu nie muszą uczestniczyć w spotkaniach, ponieważ nie wpływają one na estetykę dźwiękową budynków.

Planując swoje spotkania, zawsze dążę do osiągnięcia efektywności poprzez zaplanowanie powiązanych zagadnień wymagających uwagi określonej branży w jednej części spotkania. Tworząc agendę, która to odzwierciedla, zwalniam niektóre branże, aby uczestniczyły one tylko w tej części spotkania, która jest dla nich istotna. Ta metodologia jest kluczowa przy zmniejszaniu liczby uczestników, a także czasu trwania wspomnianego spotkania. Aby pomóc mi w ograniczeniu liczby i/lub długości spotkań w projekcie, możesz wnieść swój wkład poprzez proaktywne informowanie mnie, które kwestie powinny być przedmiotem jednego spotkania, a które nie, przed moim szczegółowym planowaniem spotkania. W istocie proszę o informację 2-3 dni przed spotkaniem, abym mogła uwzględnić dane potrzeby przy opracowywaniu agendy.

Plan spotkania, który jest przygotowywany na podstawie zadań do rozwiązania, określa ilość czasu, jaką należy poświęcić na każdą kwestię. Ważne jest, aby trzymać się planu i pilnować czasu podczas dyskusji i podejmowania decyzji, abyśmy mogli zająć się wszystkimi istotnymi kwestiami i umożliwić wszystkim uczestnikom spotkania wcześniejsze przygotowanie się. Im lepiej każdy uczestnik jest przygotowany wchodząc na spotkanie, tym mniej czasu potrzeba na każdą kwestię, a czas spotkania można odpowiednio skrócić.

3. Krótsze spotkania – czy są możliwe do zrealizowania?

Prawie wszystkie spotkania można by skrócić o pięć, dziesięć minut, gdyby wszyscy zaproszeni uczestnicy pojawiali się na czas. W branży budowlanej, podobnie jak w wielu innych sektorach, coraz częściej akceptowane jest spóźnianie się na spotkania z powodu napiętego dnia pracy. Jako prowadząca spotkania postrzegam to jako wadę, ponieważ reszta jego uczestników jest zmuszona czekać na spóźnioną osobę. Próbując walczyć z tą kulturą, jestem znana z używania poniższego arkusza  na dużym ekranie jako narzędzia, które zapewni, że w przyszłości uczestnicy będą przychodzić na czas. W arkuszu znajdują się kolumny dla każdej branży dla każdego spotkania, z numerami od 1 do 4, o następującym znaczeniu:

  1. Przyszedł na czas
  2. Przyszedł za późno
  3. Nie pojawił się
  4. Odrzucił zaproszenie
Kultura spotkań – mierzenie punktualności

Pomiar, czy ludzie przychodzą na czas, daje również pewne efekty psychologiczne. Jak widać na powyższym wykresie, niewiele spotkań miało miejsce, zanim wszyscy uczestnicy upewnili się, że przybyli na moje spotkania na czas. Dzięki temu mogliśmy zakończyć je wcześniej niż zakładaliśmy na późniejszych etapach projektu.

4. Klucz? Planowanie, planowanie i jeszcze raz planowanie!

Podsumowując, jak planować i realizować efektywne spotkania na projektach w branży budowlanej?

Możesz to zrobić poprzez:

  • Planowanie spotkań z wyprzedzeniem
  • Uczestnictwo jak najmniejszej liczby osób
  • Wprowadź nowe sprawy/zagadnienia do bazy danych przed spotkaniem
  • Pisz protokół ze spotkania w trakcie spotkania, wprowadzając liczby i dane w aplikacji Teams Planner podczas mówienia
  • Zaplanuj swoją pracę w taki sposób, aby działania i zadania zostały wykonane na czas, najlepiej przed spotkaniem
  • Planuj własny udział w spotkaniach w sposób zapewniający szybkie i efektywne procesy dla interesujących Cię tematów. Wskazówka: może to również spowodować, że zostaniesz zwolniony ze spotkania wcześniej, niż się spodziewałeś
  • Zaplanuj swój dzień tak, aby zdążyć na czas
  • Opisuj zadania i komentatrze w taki sposób, aby były one łatwe do zrozumienia, a wnioski można było wyciągać w odpowiednim czasie

W skrócie: bądź przygotowany!

W tym miejscu chciałabym rozpocząć otwartą dyskusję – jak planujesz swoje spotkania? Czy korzystasz z aplikacji Teams Planner lub innego oprogramowania? Czy masz jakieś punkty które chciałbyś poprawić albo doświadczenia, którymi chciałbyś podzielić się z innymi?

Gro Overn Mansford
Gro Overn MansfordAutorka wpisu
Czytaj więcej
Gro Overn pracuje jako manager projektowania w firmie Multiconsult w Oslo (Norwegia). Posiada tytuł magistra inżyniera uzyskany na Universytecie w Newcastle w Wielkiej Brytanii. Pracowała w Wielkiej Brytanii i Ghanie (Afryka) jako konsultant w branży wodno-ściekowej i konstrukcyjnej, zanim wróciła do domu w Norwegii i awansowała na stanowisko managera projektowania. Ma doświadczenie w zarządzaniu różnorodnymi grupami projektowymi, w tym wszystkich specjalności inżynierskich oraz architektów. Przez lata była zaangażowana we wszystkie etapy procesu projektowego i pasjonuje się jego digitalizacją. Jest certyfikowanym profesjonalistą VDC. Naprawdę wierzy, że cyfryzacja połączona ze zrównoważonym rozwojem to przyszłość naszej branży. Jest mamą trójki dzieci, a wolny czas spędza właśnie z nimi - kiedy nie wychodzi akurat do lasu z psem.

The post Jak zaplanować efektywne spotkanie projektowe? appeared first on Bim Corner.

]]>
https://bimcorner.com/pl/jak-zaplanowac-efektywne-spotkanie-projektowe/feed/ 0
Programowanie w budownictwie to przyszłość! Case Study https://bimcorner.com/pl/programmowanie-w-budownictwie-to-przyszlosc-case-study/ https://bimcorner.com/pl/programmowanie-w-budownictwie-to-przyszlosc-case-study/#respond Tue, 15 Nov 2022 06:00:00 +0000 https://bimcorner.com/?p=32998 Wyobraź sobie, że musisz przejść przez ponad 10 000 wartości i ręcznie wprowadzić je do modelu, zakładając że wpisanie każdej z nich zajmuje kilka kliknięć i powiedzmy 10 sekund. To 100 000 sekund, czyli 28 godzin żmudnej pracy. Koszmar, prawda? A potem wyobraź sobie, że musisz to zrobić jeszcze raz. I być może kolejny i […]

The post Programowanie w budownictwie to przyszłość! Case Study appeared first on Bim Corner.

]]>

Wyobraź sobie, że musisz przejść przez ponad 10 000 wartości i ręcznie wprowadzić je do modelu, zakładając że wpisanie każdej z nich zajmuje kilka kliknięć i powiedzmy 10 sekund. To 100 000 sekund, czyli 28 godzin żmudnej pracy. Koszmar, prawda? A potem wyobraź sobie, że musisz to zrobić jeszcze raz. I być może kolejny i kolejny…

Ten post został napisany przez Gościnnego Autora BIM Cornera, Johanna Riad.

Każde oprogramowanie ma pewne ograniczenia. Twórcy oprogramowania trzymają się cienkiej granicy pomiędzy posiadaniem wystarczającej funkcjonalności w swoim programie, a posiadaniem tak skomplikowanego programu, że przyprawia to jego użytkowników o zawroty głowy (mówię o tobie Revit). Im bardziej zróżnicowani użytkownicy, tym trudniej jest zaspokoić potrzeby wszystkich. Nie jest to jednak mniej frustrujące dla użytkownika, który wie, co chce zrobić, a brakuje mu tylko jednego przycisku, który pozwoli mu wykonać zadanie.

Jednym ze sposobów rozwiązania tego problemu jest wykorzystanie programowania do tworzenia własnych funkcji poprzez API*. W dalszej części opiszę przykład, w którym takie podejście okazało się skuteczne.

Spis Treści

1. Studium przypadku: WoodHub

woodhub
WoodHub, ilustracja autorstwa C.F. Møller Architects Aesthetica

Inżynierowie z MOE mieli specyficzny dla projektu problem, który musieli w jakiś sposób rozwiązać. Pracowali nad dużym projektem biurowym w Odense, gdzie kilka budynków drewnianych miało być zbudowanych na tej samej betonowej piwnicy. Aby pracować wydajnie, podzielili projekt na kilka mniejszych modeli FEM-Design, które mogli analizować i projektować indywidualnie. Jednak podczas modelowania piwnicy, obciążenia z budynków znajdujących się powyżej musiały być przeniesione i zastosowane do modelu piwnicy.
Oczywiście można było to zrobić ręcznie, odczytując wszystkie indywidualne reakcje punktowe i liniowe w każdym modelu konstrukcji nośnej równocześnie tworząc odpowiednie obciążenie w modelu piwnicy. Należało by to zrobić dla każdego przypadku obciążenia.
Za każdym razem, gdy nastąpiłaby zmiana projektu, obciążenia z tego modelu musiałyby zostać zaktualizowane.

structural engineers programming
Jeden z budynków nadbudowy
structural engineers
Model piwnicy, w którym należy zastosować wszystkie obciążenia

Na szczęście istniał lepszy sposób. Napisanie skryptu do przenoszenia reakcji z jednego modelu jako obciążeń do drugiego było możliwe dzięki FEM-Design API*. Własny skrypt został opracowany w Grasshopperze w ramach współpracy MOE z grupą Strusoft API. Skrypt działa w następujący sposób:

1. Wczytuje model FEM-Design określony przez użytkownika, w którym analiza została już przeprowadzona i istnieją wyniki (model 1).

2. Dekonstruuje wszystkie reakcje podparcia punktowego i liniowego dla każdego przypadku obciążenia.

3. Tworzy nowe przypadki obciążeń ze wszystkich przypadków obciążeń w modelu 1, chyba że jako dane wejściowe podano konkretne obciążenia.

4. Tworzy obciążenia punktowe i liniowe w nowych przypadkach obciążeń. Użytkownik może podać limit, aby obciążenia mniejsze od pewnej wartości były pomijane. Obciążenia liniowe są upraszczane zgodnie z instrukcjami MOE, dzięki czemu wygładzane są niepotrzebne wartości szczytowe spowodowane naturą programów FE.

5. Odczytuje drugi model, w którym mają być wprowadzone nowe przypadki obciążeń (model 2). Skrypt korzysta ze współrzędnych FEM-Design, więc ważne jest, aby model 2 został poprawnie umieszczony w tym samym układzie współrzędnych co model 1.

6. Przypadki obciążeń i obciążenia są dodawane do modelu 2.

7. Model 2 jest zapisany i można go otworzyć w programie FEM-Design.

. . .

W każdym przypadku, gdy przeniesienie obciążenia wymaga aktualizacji, skrypt może zostać ponownie uruchomiony.

Grasshopper Script Structural Engineer
Ostateczny skrypt Grasshoppera
Grasshopper Script Structural Engineer
Bliższe spojrzenie na dane wejściowe do skryptu

2. Zalety programowania, gdy jesteś inżynierem budownictwa

Opinie zawarte w dalszej części artykułu są dość subiektywne, oparte na moich własnych doświadczeniach. Mam doświadczenie w czerpaniu korzyści z programowania, jak również wpadaniu w niektóre powszechne pułapki. Mam nadzieję, że ta część da do myślenia inżynierom budowlanym, którzy są zainteresowani wykorzystaniem programowania w swojej pracy.

Wiedza z zakresu programowania może być niezwykle przydatna dla inżyniera budowlanego. Poniżej opiszę kilka obszarów, w których widzę najbardziej oczywisty potencjał, a w następnym rozdziale przejdę do niektórych zagrożeń.

2.1. Powtarzające się zadania

Kiedy pewne zadanie musi być powtarzane kilkukrotnie (w tym samym projekcie lub pomiędzy różnymi projektami), często możemy zaoszczędzić czas poprzez automatyzację całego przepływu pracy lub jego części. Może to być związane z projektem konstrukcyjnym, jak również np. tworzeniem rysunków lub dokumentacji. Powyższe studium przypadku jest dobrym przykładem powtarzalnego zadania, które można stosunkowo łatwo zautomatyzować. Innymi przykładami może być zapisywanie tych samych informacji na kilku rysunkach, projektowanie wielu podobnych kolumn, tworzenie raportów obliczeniowych, ciągłe przesyłanie modelu 3D do portalu internetowego w celu udostępnienia i wiele, wiele innych.

2.2. Duże ilości danych

W dużych projektach ilość informacji może stać się trudna do opanowania. Zdolność do cofnięcia się od pojedynczych obiektów danych i spojrzenia na szerszy obraz może często być kluczowa. Jeśli dobrze czujesz się pracując z danymi, tworząc szybko wykresy, wizualizacje i inne rodzaje podsumowań, możesz uzyskać widok projektu z perspektywy lotu ptaka. To może pozwolić Ci dostrzec ważne wzorce. Na przykład, jeśli wizualizujesz ślad węglowy proponowanej struktury, możesz zobaczyć, że pewna część struktury stanowi dużą część tego śladu. Wiedząc o tym, możesz być w stanie rozwiązać ten problem poprzez przeprojektowanie tej części struktury.

Dobrym pomysłem wydaje się być również użycie tego podejścia do sprawdzania błędów. Jeśli pewne elementy lub wyniki nie są zgodne z oczekiwanym wzorem, staje się to oczywiste w odpowiednich wizualizacjach. Robiąc to, dobrze jest pomyśleć, jak ułatwić ludzkiemu oku dostrzeżenie błędów, np. stosując kodowanie kolorami tak jak na poniższym wykresie. Tworzenie wizualizacji tego typu często wymaga jedynie dość podstawowej wiedzy programistycznej.

It can also be a good idea to use this approach to check for errors. If certain elements or results break an expected pattern, it becomes obvious in appropriate visualizations. When doing this, a good idea is to think of how to make it easier for the human eye to see errors, such as applying color coding to the graph below. Making visualizations like this often only requires quite basic programming knowledge.

2.3. Analizy wrażliwości

Jako inżynierowie budowlani zawsze przyjmujemy założenia, gdy (próbujemy) przekształcić rzeczywistość w model. Przyjmowane przez nas założenia są czasami powszechnie uznawane za prawdziwe, ale w większości przypadków musimy kierować się własnym osądem inżynierskim. Ważne jest, aby zrozumieć implikacje naszych założeń, a jednym ze sposobów na lepsze zrozumienie jest analiza wrażliwości. Jeśli przeprowadzimy symulację, aby zobaczyć, jakie efekty dają inne założenia, możemy wziąć te wyniki pod uwagę podczas projektowania. Inne wartości sztywności, pełzania i skurczu, sekwencje konstrukcji itp. mogą czasami całkowicie zmienić zachowanie konstrukcji, o czym warto wiedzieć.

2.4. Problemy optymalizacyjne

Innym ważnym obszarem, w którym programowanie jest przydatne, jest rozwiązywanie problemów optymalizacyjnych. W inżynierii strukturalnej jest to często związane z oszczędnością materiału, co z kolei pozwala na zmniejszenie śladu węglowego i kosztów. Wykonywanie optymalizacji ręcznie jest często zbyt czasochłonne, ale z pomocą programowania często można o wiele bardziej zoptymalizować swoje konstrukcje. Optymalizacja może dotyczyć również innych zagadnień niż oszczędność materiału, jak np. oszczędność czasu poprzez poprawę kolejności etapów budowy lub znalezienie sposobów na optymalizację produkcji, transportu lub montażu elementów budowlanych.

3. Ryzyko!

Po opisaniu niektórych możliwości programowania, chcę również poruszyć niektóre związane z tym wyzwania i zagrożenia. Uważam, że musimy być ich bardzo świadomi, aby uniknąć rozwoju, który w najlepszym przypadku jest nieidealny, a w najgorszym wręcz szkodliwy.

Jedną z istotnych wyzwań jest to, że programowanie jest dziedziną wiedzy odrębną od inżynierii strukturalnej. Nauka programowania wymaga czasu,który można by poświęcić na doskonalenie innych umiejętności inżynierskich. Można dyskutować, jakie umiejętności są najważniejsze dla inżyniera budowlanego, a nadmierne skupienie się na programowaniu może potencjalnie uczynić inżynierów budowlanych bardziej sztywnymi (w przeciwieństwie do kreatywnych i zdolnych do dostrzegania niuansów). Można chcieć zatrudnić specjalistów od programowania, wewnętrznie lub jako konsultantów, aby móc skupić się na podstawowych umiejętnościach inżynierii strukturalnej. Z drugiej strony, pewna podstawowa znajomość programowania jest przydatna, aby zrozumieć potencjał i wiedzieć, kiedy należy poprosić o pomoc w automatyzacji przepływu pracy.

Innym wyzwaniem jest tendencja do próby dostosowania problemu do rozwiązania programistycznego, zamiast odwrotnie. Istnieje ryzyko, że nadmiernie upraszczamy zadanie, aby móc znaleźć „efektywne” rozwiązanie programistyczne. Rozwiązania tworzone w ten sposób są jedynie wydajne, jeśli nie uchwycą prawdziwej złożoności problemu. Wiąże się to z tendencją, którą często widzę, gdy zakres proponowanej aplikacji programistycznej jest zbyt duży. Czasami inżynierowie próbują rozwiązać cały proces projektowania za pomocą modelu parametrycznego. Moim zdaniem jest to swego rodzaju utopia dla inżynierów, którzy chcieliby, aby rzeczywistość można było sprowadzić do czegoś czysto matematycznego i logicznego. Rzeczywistość jest jednak bardziej skomplikowana, a na każdym kroku pojawiają się praktyczne problemy, wyjątki od reguł oraz subiektywne opinie. Połączenie zautomatyzowanych i ręcznych przepływów pracy jest często znacznie lepszym pomysłem.

4. Podsumowanie

Na początku może się to wydawać przygnębiające, ale jeśli się nad tym zastanowić, to w gruncie rzeczy jest to dość podnoszące na duchu, że to, co robimy jako ludzie, nie może być całkowicie zastąpione przez programowanie. To właśnie równowaga w tworzeniu programów i automatyzacji, które dobrze współpracują z ludzkim wkładem i osądem, jest najbardziej interesująca w mojej pracy.

*API to interfejs programistyczny, który pozwala użytkownikom komunikować się z programem poprzez programowanie.

Johanna Riad
Johanna RiadAutor artykułu
Czytaj więcej
Johanna Riad jest specjalistką ds. automatycznych przepływów pracy w StruSoft, pracującym w naszym biurze w Göteborgu. Johanna pracuje nad tworzeniem dostosowanych do potrzeb klientów przepływów pracy za pomocą interfejsów programowania aplikacji (API). Johanna może udzielić Ci wsparcia w zakresie doradztwa, szkoleń i tworzenia niestandardowych, zautomatyzowanych przepływów pracy dla Twoich wyzwań związanych z projektowaniem strukturalnym. Może to być wszystko, od prostych skryptów programu Excel do bardziej zaawansowanych procesów, w których można połączyć kilka różnych programów, aby wykorzystać możliwości modelowania parametrycznego i projektowania obliczeniowego. Zachęcamy do bezpośredniego kontaktu z Johanną w przypadku jakichkolwiek zapytań związanych z API.

Specjalista ds. zautomatyzowanego przepływu pracy

Phone: +46(0)70 0186 986

Email: johanna.riad@strusoft.com

Chcesz nauczyc się programowa? Mam coś dla Ciebie

Grasshopper Fundamentals Training

The post Programowanie w budownictwie to przyszłość! Case Study appeared first on Bim Corner.

]]>
https://bimcorner.com/pl/programmowanie-w-budownictwie-to-przyszlosc-case-study/feed/ 0
BIM w Architekturze https://bimcorner.com/pl/bim-w-architekturze/ https://bimcorner.com/pl/bim-w-architekturze/#comments Tue, 07 Jun 2022 18:33:13 +0000 http://bimcorner.com/?p=30733 Jak w praktyce wygląda wykorzystanie BIM w architekturze? Ogólne zalety stosowania BIM są nam dobrze znane. W praktyce, podczas wdrażania tej metodyki, pojawia się jednak sporo aspektów, które wymagają szczegółowej analizy.  Ze względu na rosnący trend w wykorzystaniu BIM nie tylko na świecie, ale i w Polsce, wiele biur architektonicznych jest w trakcie lub przeszło […]

The post BIM w Architekturze appeared first on Bim Corner.

]]>

Jak w praktyce wygląda wykorzystanie BIM w architekturze? Ogólne zalety stosowania BIM są nam dobrze znane. W praktyce, podczas wdrażania tej metodyki, pojawia się jednak sporo aspektów, które wymagają szczegółowej analizy. 

Ze względu na rosnący trend w wykorzystaniu BIM nie tylko na świecie, ale i w Polsce, wiele biur architektonicznych jest w trakcie lub przeszło etap jego wdrażania w ostatnich kilku latach. Mając okazję pracować przy różnego typu obiektach kubaturowych, na podstawie swojego doświadczenia przedstawię kilka przykładów, jak BIM realnie wpłynął na obowiązki i pracę architektów.

Ten artykuł jest wpisem gościnnym na blogu BIM Corner, napisanym przez Celestynę Konderlę.

Spis treści

1. Jak funkcjonują biura architektoniczne?

Biura architektoniczne funkcjonują jako firmy wielobranżowe, zatrudniające projektantów różnych dziedzin, jako oddziały dużych korporacji (często w systemie Projektuj-Buduj) lub jako niewielkie firmy, w których pracuje kilku/kilkunastu architektów. Pracownie architektoniczne w Polsce to w dużej mierze zespoły liczące około 10-20 osób. W poniższym artykule chciałabym skupić się na tego typu organizacji. Należy tutaj wziąć pod uwagę, że w innych krajach rola i zadania architekta w procesie inwestycyjnym mogą być odmienne, wynikające ze specyfiki danego rynku. W artykule opisuję swoje doświadczenia z pracy w Polsce, jednak w wielu przypadkach będzie miało ono przełożenie również na pracę w innych państwach.

Model pracy w niewielkim, typowo architektonicznym biurze polega na składaniu ofert na projekty w całości i zlecaniu poszczególnych zakresów branżowych projektantom i firmom zewnętrznym. W tym systemie architekt jest pośrednikiem między inwestorem a projektantami konstrukcji, instalacji zewnętrznych i wewnętrznych oraz infrastruktury. Najczęściej jest on pośrednio odpowiedzialny za koordynację, przepływ informacji i jakość wykonanych zakresów, ponieważ wiąże go umowa z klientem. Architekt w tym wypadku występuje jako łącznik wszystkich stron w fazie projektowej.

Kierownik działu architektury prowadzi jednocześnie kilka tematów, samodzielnie lub z zespołem asystentów. Opracowując każdy temat, na początku analizuje potrzeby Inwestora i użytkownika końcowego, bada otoczenie, chłonność działki, możliwości zabudowy i ograniczenia. Jako oficjalny pełnomocnik Inwestora, to najczęściej architekt kontaktuje się z organami administracji w celu uzyskania odpowiednich warunków i uzgodnień. Dzięki doświadczeniu i znajomości lokalnych praktyk, jest w stanie doradzić i wspomóc Inwestora w trakcie trwania projektu.

Po zatwierdzeniu wstępnych rozwiązań koncepcyjnych, pracownia przekazuje rysunki lub modele w zakresie architektury, na podstawie których branżyści rozpoczynają pracę. Architekt komunikuje się z nimi, koordynuje zmiany i organizuje spotkania.
Na etapie realizacji, architekt bywa także zaangażowany w nadzór i wspieranie wykonawcy. Zgodnie z polskim prawem, musi on oficjalnie zatwierdzać wszelkie zmiany istotne w projekcie budowlanym. Również jeśli wykonawca planuje zmienić materiał, wybranego producenta lub jakieś rozwiązanie z projektu, konsultuje to często z pracownią architektoniczną.

Obowiązki w biurze architektonicznym poza projektowaniem, polegają na znajomości aktualnych przepisów z zakresu prawa budowlanego, umiejętności miękkich i dobrej organizacji pracy z podwykonawcami. Architekci odpowiadają przed Inwestorem za dostarczenie całego projektu. Prowadząc temat, są zaangażowani w każdy aspekt fazy projektowej. Dlatego też wdrożenie BIM w małych pracowniach projektowych często zaczyna się od rozszerzenia obowiązków i szkoleń zatrudnionych już architektów.

Architekt i inne strony projektowe
Schemat powiązań Architekta ze stronami tradycyjnego procesu inwestycyjnego DBB (Design-Bid-Build), opracowanie własne

2. Jak BIM realnie zmienia pracę architekta?

Jak BIM zmienił w praktyce funkcjonowanie pracowni architektonicznych? Poniżej opiszę kilka realnych przykładów, bazujących na moim doświadczeniu:

2.1. Planowanie

Etap planowania fazy projektowej jest niezwykle istotny. Podczas przygotowywania umów oraz dokumentów BIM, analizowany jest przepływ informacji. Pracownia architektoniczna może uzgodnić zakresy, które nie powinny być modyfikowane po danym terminie lub po zakończeniu konkretnych zadań. Natomiast sam podział procesu projektowego na etapy, pozwala na analizę poszczególnych prac i ich celu. Dzięki szczegółowym ustaleniom zawartych w EIR i BEP oraz planowaniu fazy projektowej, architekci unikają wielu nieporozumień i niedoszacowanych zleceń.

W harmonogramie fazy projektowej znajduje się wiele elementów, które powinny być dostarczone przed pierwszymi pracami projektantów branżowych, takie jak inwentaryzacja czy ustalenia z rzeczoznawcą. Rozpoczęcie projektowania od najbardziej kosztownych w modyfikacjach branż (np. główna konstrukcja), a późniejsze wprowadzenie instalacji, zmniejsza potencjalne zmiany wynikające z koordynacji międzybranżowej. Innym przykładem wykorzystania planowania może być szczegółowość przekazywanego zakresu. Jeśli np. inwestor ma na celu uzyskanie pozwolenia na wycinkę drzew, to najczęściej nie potrzebuje szczegółowych spadków i detali w zagospodarowaniu terenu, tylko ogólnego zarysu wymaganego przez organ administracyjny.

Doświadczeni architekci dobrze znają procesy i wymagania dla danego typu projektu, co jest niezbędne do opracowania realnego harmonogramu. Często przed wdrożeniem BIM, biura nie tworzyły harmonogramów dla każdego projektu, tylko bazowały na dotychczasowej współpracy i ustnych ustaleniach. Brak szczegółowego planu przepływu informacji i procesów, uzgodnionych ze wszystkimi stronami, jest zagrożeniem dla dotrzymania terminów i jakości dostarczanego opracowania.

2.2. Koncepcja i analizy

Opracowując koncepcję, architekci stoją przed zadaniem zaprojektowania obiektu, który nie tylko będzie funkcjonalny i będzie spełniał warunki Inwestora, ale też będzie odpowiednio korespondować z otoczeniem. Analizy komunikacji, sąsiadującej zabudowy, obowiązujących miejscowych planów zagospodarowania terenu czy aspektów historycznych i społecznych, to niektóre z elementów składowych projektu koncepcyjnego.

Inwestor, zanim przystąpi do zakupu działki często zleca wykonanie analizy terenu pod inwestycję. Wykorzystanie projektowania parametrycznego pozwala na szybsze opracowanie analiz chłonności działki, możliwości zabudowy oraz powiązań z otoczeniem. Technologia BIM zwiększa efektywność pracy architektów, którzy opracowują kilka wariantów projektu.

Innym przykładem wykorzystania BIM w koncepcji jest sposób przygotowania schematów nasłonecznienia i zacieniania. W Polsce są to często wymagane dokumenty przez organy administracji. Wprowadzając informacje, takie jak lokalizacja, otoczenie i położenie obiektu względem kierunków świata, jesteśmy w stanie prawidłowo i efektywnie wykonać tego rodzaju analizy wykorzystując model BIM.

Architektura Analiza zacienienia i BIM
Analiza zacieniania z wykorzystaniem modelu 3D, po nadaniu informacji o lokalizacji i położenia względem stron świata, opracowanie własne

2.3. Optymalizacja

Optymalizacja rozwiązań projektowych to bardzo atrakcyjne pojęcie dla Inwestora. Możemy ograniczyć koszty, jeśli umiejętnie powiążemy projektowany zakres z wymaganiami. Architekci odpowiednią propozycją optymalizacji mogą zdobyć zlecenie. Wykonawcy natomiast, żeby zminimalizować koszt inwestycji, mogą rozważyć zamianę poszczególnych materiałów na tańsze odpowiedniki o tych samych parametrach.

Zespół architektoniczny poświęca dużo czasu, żeby osiągnąć optymalne rozwiązanie. Manualne opracowywanie różnych wariantów można przyspieszyć przy pomocy projektowania parametrycznego (o projektowaniu parametrycznym możesz przeczytać tutaj). Architekt, wykorzystujący BIM, zaoszczędzony czas może poświęcić na pilniejsze zadania.

Zabudowa dzialki, architekt i BIM
Schemat optymalizacji zabudowy działki, opracowanie własne

2.4. Koordynacja

Architekci muszą mieć wyobraźnię przestrzenną. To zdanie słyszałam wielokrotnie przed, jak i w trakcie studiów. Żeby jednak móc wyobrazić sobie konstrukcję, instalacje czy rozwiązania architektoniczne w detalu, trzeba je rozumieć. Pomaga w tym doświadczenie przy realizacjach, praktyka na budowie, ale też modelowanie 3D. Widząc skomplikowaną instalację w modelu, młodzi projektanci lepiej poznają inne branże.

Bazując na swoim doświadczeniu zauważyłam, że za koordynację branż często odpowiadała pracownia architektoniczna. O ile projektanci rozpoczynali pracę z uwzględnieniem innych branż, o tyle już w trakcie projektowania ilość niewykrytych kolizji się zwiększała. Zanim w biurze architektonicznym wdrożono BIM, architekci porównywali manualnie rysunki płaskie, co było czasochłonne i mało precyzyjne.

Wprowadzenie stanowisk koordynatorów BIM odciążyło cały zespół. Architekt może więcej czasu poświęcić na swoje obowiązki związane z projektowaniem poprzez przekazanie części zadań związanych z koordynacją, w szczególności w sytuacji rozwiązywania kolizji, które nie mają wpływu na jego opracowanie.

2.5. Wymiana informacji

Tradycyjny sposób wymiany informacji między uczestnikami procesu inwestycyjnego to emaile, rozmowy telefoniczne oraz przekazywanie dokumentacji w formie papierowej. Ten sposób nadal jest popularny w pracowniach, nawet jeśli rozpoczęły one wdrażanie BIM.

Nie zawsze można uniknąć problemów z przekazywaniem informacji, szczególnie w przypadku komunikacji z organami administracji. Zdarzają się niespodzianki, np. kiedy gestor sieci przesyła ważne informacje na błędny adres mailowy lub w sytuacji, kiedy architekt bazując na ustaleniach ustnych z organami administracji, otrzymuje oficjalną drogą inne informacje. Na szczęście w Polsce poziom cyfryzacji postępuje i coraz więcej spraw możemy oficjalnie załatwić online.

Wykorzystanie CDE (Common Data Environment) jako miejsca przechowywania danych o projekcie, ustaleniach i zespołach, usprawniło komunikację pracowni architektonicznej ze wszystkimi stronami zaangażowanymi w projekt. Dodatkowo oszczędza czas na przesyłaniu każdorazowo dokumentacji do poszczególnych osób.

Jednym z przykładów, które pozwalają uzmysłowić sobie jak zmieniła się komunikacja, są przypadki nieobecności członka zespołu odpowiedzialnego za kontakt z podwykonawcą lub przekazanie projektu innemu pracownikowi. Do tej pory architekt przejmujący projekt, mając szereg szczątkowych informacji z różnych źródeł, nie był w stanie efektywnie przeprowadzić fazy projektowej. Ustalenia ustne są bardzo ryzykowne, a mimo to dalej występują we współpracy projektowej.

Tymczasem, dzięki wykorzystaniu CDE każde przekazanie zakresu projektu, każda wprowadzona zmiana jest rejestrowana i przechowywana w jednym miejscu. Wobec tego nawet pod nieobecność danego pracownika prace projektowe mogą być bez zakłóceń kontynuowane.

Architekt, komunikacja i BIM
Schemat przykładowej komunikacji w pracowni architektonicznej, opracowanie własne

2.6. Wprowadzanie zmian

W branży budowlanej utarło się przekonanie, że w trakcie trwania projektu to architekt notorycznie wprowadza niepotrzebne zmiany, które negatywnie wpływają na harmonogram i koszty procesu projektowego. Modyfikacje najczęściej mają efekt domina, gdzie drobne zmiany skutkują nieprzewidzianym nakładem pracy wielu osób.

Wyobraźmy sobie sytuację, w której pracujemy od kilku tygodni nad projektem i otrzymujemy informację, że zmienia się kluczowy element zaburzający naszą dotychczasową pracę. Morale zespołu się obniżają, ponieważ wykonana już praca musi zostać powtórzona, a czas który zespół poświęcił na projektowanie czy rozwiązywanie kolizji wydaje się stracony. Warto podkreślić, że powtarzanie wykonanych już zadań przez projektanta nie jest pożądane i może być frustrujące.

Zmiany bywają narzucane bez wyjaśnienia przyczyny lub wprowadzane bez przekazania właściwej informacji. Współpraca między poszczególnymi uczestnikami procesu inwestycyjnego staje się trudna i nieefektywna.

Przykładem takich działań może być modyfikacja elewacji przez inwestora, poprzez zmianę rozmieszczenia okien i drzwi na etapie, kiedy konstruktor zamknął projektowanie ścian prefabrykowanych. Niewielkie przesunięcie otworu w architekturze oznacza dla konstruktora ponowne wykonanie obliczeń.

Innym przykładem może być zmiana głównej konstrukcji, kiedy projektant instalacji tryskaczowej wydał już wcześniej swoje modele. Ponowne opracowanie takiej instalacji może skutkować opóźnieniem innych prac i dodatkowymi kosztami. Na niepotrzebną pracę mogą też wpływać decyzje administracyjne, np. gdy projektant drogowy przygotował wcześnie model i dokumentację zjazdu w wysokiej szczegółowości, a po uzgodnieniach z zarządcą drogi, lokalizacja zjazdu musi być zmieniona.

W niektórych sytuacjach, koszt wprowadzenia zmiany przewyższa jej korzyść. Tymczasem wykorzystując modelowanie w BIM wiele z tych zdarzeń można wychwycić na wcześniejszym etapie lub sprawniej zmienić. BIM pomaga reagować na takie zmiany poprzez regularne spotkania koordynacyjne, planowanie procesów, projektowanie parametryczne oraz automatyzacje zadań, które wcześniej były wykonywane manualnie.

3. Co chciałabym wiedzieć jako początkujący architekt?

Absolwenci kierunków architektonicznych obecnie rzadko mają wystarczającą wiedzę o BIM, zanim rozpoczną praktykę zawodową. I chociaż coraz więcej uczelni wprowadza dodatkowe przedmioty i kierunki podyplomowe, które skupiają się na tej metodyce to brakuje ich w podstawowym programie nauczania.

Dobrym krokiem jest wprowadzenie zajęć projektowych połączonych z innymi kierunkami. Dzięki temu studenci Architektury doświadczają trudności związanych z pracą w zespole, komunikacją, rozwiązywaniem konfliktów i zagadnień projektowych, nie tylko z punktu widzenia architekta. Poznanie możliwości projektowania i zarządzania procesem inwestycyjnym zdecydowanie zwiększa wartość na rynku pracy. Dodatkowo pozwala zrozumieć powody decyzji projektowych, które nie zawsze są jasne dla młodych inżynierów. W mojej opinii jest to jedno z najważniejszych doświadczeń w tym zawodzie.

Najcenniejszą wiedzę zdobywa się właśnie przez praktykę, często przekazywaną przez doświadczonych specjalistów. Nauka i wypracowanie prawidłowych wzorców oraz dobrych praktyk może trwać latami i często ulega ciągłym zmianom i ulepszeniom. Standardy, o ile zostały jakieś wdrożone, różnią się w każdym biurze. Unifikacja projektowania oraz zarządzania, na poziomie całego kraju, jest istotnym elementem dla rozwoju BIM w architekturze.

4. Podsumowanie BIM w architekturze

BIM daje olbrzymie możliwości i wygląda na to, że nie ma odwrotu od tej metodyki. Jednak w zależności od typu procesu inwestycyjnego, obiektu, uwarunkowań prawnych i wielu innych czynników, obecnie w pracowniach architektonicznych różnie to funkcjonuje.

Wdrożenie BIM to na pewno duży krok w stronę rozwoju technologicznego i sposobu myślenia o całym procesie inwestycyjnym. Budownictwo się zmienia, a architekci mogą na tym skorzystać na wielu płaszczyznach, jeśli tylko będą w stanie prawidłowo wykorzystać możliwości płynące z pracy w metodyce BIM.

Celestyna Konderla
Celestyna KonderlaAutorka wpisu
Czytaj więcej
Celestyna Konderla, z zawodu Architektka, obecnie pracuje jako BIM Koordynatorka. Swoje kilkuletnie doświadczenie zdobywała w biurach architektonicznych, współpracując przy projektowaniu obiektów kubaturowych, w tym domów jednorodzinnych, budynków wielorodzinnych, biurowców, hal magazynowych i produkcyjnych. Ukończyła Architekturę na Politechnice Śląskiej oraz studia podyplomowe na AGH na kierunku BIM – modelowanie i zarządzanie informacją o obiektach, infrastrukturze i procesach budowlanych.

The post BIM w Architekturze appeared first on Bim Corner.

]]>
https://bimcorner.com/pl/bim-w-architekturze/feed/ 3